یک آیه ؛ به جای استاد عرفان
علامه طباطبایی می فرمودند که وقتی می خواستم از نجف به ایران بیایم غصه ی دوری از درس عرفان استادم، آقا سید علی قاضی را داشتم. به محضر استاد رفتم و توصیه ای از استادم خواستم تا جای درس عرفان ایشان را پُر بکند. سید علی قاضی طباطبایی فرمود: این آیه را بزرگ بنویس و در اتاقت نصب کن ،آیه چهاردهم سوره علق: الم یعلم بان الله یری ؛ آیا انسان نمی داند که خداوند او را می بیند ؟این آیه را بطور مرتب به خودت گوشزد کن.
اگر باور بکنیم که عالم محضر خداست مراقبت های ما اوج می گیرد زیرا ما زیر نظر هستیم. ما چگونگی کیفیت بینایی خداوند نسبت به اعمال مان را نمی دانیم. به اذن خداوند در قیامت در و دیوار در مورد ما شهادت می دهند و از لحظه لحظه ی زندگی ما عکسبرداری می کنند و به سخن در می آیند. و صحنه هایی را که دیده اند به نمایش می گذارند. امامان معصوم و ائمه قدرت الهی تجلی عین اللهی پروردگار می شوند و جهان تحت نظر آنهاست. اصل مقام عین اللهی ویژه ی خداوند است. ولی به اذن خدا این مقام به خلیفة الرحمان هم داده می شود. این یک مقام تشریفاتی نیست که فاقد قدرت و اختیارات باشد. در دستگاه خداوند این یک مقام واقعی است با اختیارات تام و قدرت های رحمانی که یکی از آنها چشم بینای خداوند است. با این مقام معصومین می توانند شاهد ما باشند و گواهی بدهند. در آیات الهی بر این مقام تاکید شده است: آیا انسان نمی داند که خدا او را نمی بیند؟ آیا این مقام فقط مخصوص خداست؟ در قرآن داریم ای پیامبر به امت بگوی هر طوری که می خواهند عمل کند خداوند عمل آنها را می بیند، پیامبر هم اعمال آنها را می بیند و مومنون یعنی ائمه هم عمل آنها را می بینند. ما نباید فقط به ظاهر آیه نگاه کنیم زیرا مومنون واقعی، ائمه هستند.
ارتباط بر قرار کردن با این مقام ،مهمترین عامل برای تزکیه ماست. آیت الله بهجت می فرمود: باوجود اعتقاد به رئیسی که شاهد بر اعمال ماست، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم یا خود را پنهان کنیم و هر کاری را که خواستیم انجام دهیم ؟چه پاسخی خواهیم داد؟ وقتی امام زمان(عج)عین الله است و دارد ما را می بیند ،پس نباید راحت هر کاری را انجام بدهیم. امام در یکی از توقیعات شان به شیخ مفید( شیخ مفید شخصیتی است که این مقام را باور کرده است و خودش را زیر نظر مستقیم آقا دانسته است. و از امام زمان(عج) نامه ای برای ایشان صادر شده است که هر کدام از این نامه ها دانشگاه امام شناسی و مهدی شناسی است) می نویسند: هماناعلم ما که از سنخ علم ربوبی است بر تمام احوال شما احاطه دارد( این مقام از جانب خداوندعطا شده است)هیچ چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نیست.( روایات زیادی در مورد این مقام داریم
برگرفته از برنامه سمت خدا _آقای حیدری کاشانی
دلها دست خداست
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
از عزت، مصونیت، آبروی بین المللی و خوشحالی دوستان و ناراحتی دشمنان خواهد شد.
حنای بیرنگ توبه
وقتی میان نفس و هوس جنگ می شود
شیطان دوباره دست به نیرنگ می شود
نقشه کشیده است مرا دشمنت کند
با لشگر گناه هماهنگ می شود
دارد حنای توبه و شرمی که داشتم
پیشت عزیز فاطمه بی رنگ می شود
با هر گناه فاصله می گیرم از شما
کم کم وجب وجب، دو سه فرسنگ میشود
اشکم چه شد؟! به جان تو باور نداشتم
روزی دلم ز فرط حسد سنگ می شود
آقا ببخش، بسکه سرم گرم زندگیست
کمتر دلم برای شما تنگ می شود
وحید قاسمی
اگر دعایتان به اجابت نرسید مواظب این سه حالت باشید
اول :آن که مایوس نشوى از رحمت خدا، زیرا به اجابت نرسیدن دعا ممکن است به سبب گناهان تو باشد که مانع اجابت است پس درصدد رفع آن به توبه و تعذیب نفس برآى.
دوم:ترک دعا نکن.
سوم:راضى باش به تقدیر الهى تا همان رضاى تو باعث اجابت دعایت بشود.
امام حسن علیه السلام مى فرماید:من ضامنم از براى کسى که در قلب او چیزى خطور نکند بجز رضا و خشنودى به قضاى خدا این که دعا کند پس مستجاب شود.
صلوات
رسول خدا (صلّی الله علیه وآله):
یا فاطِمَةُ! مَنْ صَلَّى عَلَیْکِ غَفَرَ اللهُ لَهُ وألْحَقَهُ بِی حَیْثُ کُنْتُ مِنَ الْجَنَّةِ.
ای فاطمه! هر که بر تو درود فرستد، خداوند او را بیامرزد و هر جای بهشت باشم او را به من ملحق کند.
O Fātimah, if someone utters Salawāt upon you, God will forgive him and lead him to my position in paradise.
بحار الأنوار، ج 43، ص 55
جهت تعجیل در فرج:
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم
آقا برو دلت را صاف كن
برادران عزيز و خواهران عزيز! بارتان سنگين و كارتان دشوار است. اگر خوب عمل كنيد، اجرتان دو برابر است؛ اما اگر خداى نكرده بد عمل كنيد، مؤاخذهتان هم دو برابر است. براى اينكه بتوانيد اين راه را سالم طى كنيد بخوبى سپرى كنيد، بايد خود را به خدا وصل كنيد. قرآن خواندنِ هر روز را فراموش نكنيد. هر روز حتماً قرآن بخوانيد؛ هر مقدارى مىتوانيد. آنهايى كه ترجمهى قرآن را مىفهمند، با تدبر به ترجمه نگاه كنند. آنهايى كه ترجمهى قرآن را نمىفهمند، يك قرآن مترجَم خوب - كه الحمدللَّه زياد هم داريم - كنار دستشان بگذارند و به ترجمهى آن نگاه كنند.
ممكن است ده دقيقه صرف وقت كنيد و يك صفحه يا دو صفحه بخوانيد؛ اما هر روز بخوانيد؛ اين را يك سيرهى قطعى براى خودتان قرار دهيد. علامت بگذاريد، فردا از دنبالهاش بخوانيد. تا آنجايى كه مىتوانيد، به نماز و توجه و ذكر در نماز و به نوافل اهميت دهيد. خداى متعال به پيغمبر اكرم مىفرمايد: «قم اللّيل الّا قليلاً. نصفه او انقص منه قليلا. او زد عليه و رتّل القرآن ترتيلا. انّا سنلقى عليك قولا ثقيلا»؛ يعنى نصف شب را بيدار بمان، يا دو ثلث شب را بيدار بمان و عبادت كن - كه اين براى پيغمبر است؛ من و شما خيلى دهنمان مىچايد كه از اين حرفها براى خودمان بزنيم - چرا؟ «انّا سنلقى عليك قولا ثقيلا»؛ ما مىخواهيم سخن سنگينى را به تو القاء كنيم؛ مىخواهيم حرف بزرگى را به تو بزنيم؛ بنابراين بايد خودت را آماده كنى.
بار سنگين احتياج به آمادگى روحى دارد؛ اين آمادگى روحى هم همينطورى به دست نمىآيد. اينكه ما بگوييم آقا برو دلت را صاف كن، بله، اساس همان صاف كردن دل است؛ اما صاف كردن دل فقط از راه نماز، از راه توسل، از راه توجه و از راه ذكر به دست مىآيد.
اگر كسى خيال كند كه مىتوان دل و روح را بدون اينها صاف كرد، سخت در اشتباه است. از راه گريهى نيمهشب، از راه خواندن قرآن با تدبر و با دقت، از راه خواندن ادعيهى صحيفهى سجاديه، دل انسان صاف مىشود؛ والّا اينطورى نيست كه بگوييم آقا برو دلت را صاف كن؛ هر كارى هم كردى، كردى.
امام خامنه ای۱۳۸۴/۰۶/۰۸