مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

خدایا
کمی سرم داد بزن!
از این همه سکوت،
دلم شور میزند!

  افسوس

قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند ” چه کس مرده است؟ “

چه غفلت بزرگی که می پنداریم خدا تورا برای مردگان ما نازل کرده است .

قرآن ! من شرمنده توام اگر ترا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام .

یکی ذوق می کند که تورا بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق میکند که تورا فرش کرده ‌یکی ذوق می کند که تورابا طلا نوشته ، ‌یکی به خود می بالد که تورا در کوچک ترین قطع ممکن منتشر کرده و … آیا واقعا خدا تورا فرستاده تا موزه سازی کنیم ؟

قرآن! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تو را می خوانند و تورا می شنوند ،‌ آن چنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند .. اگر چند آیه از تو را به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند ” احسنت …! ” گویی مسابقه نفس است…

قرآن !‌ من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه خواندن تو آز آخر به اول ،‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای کاش آنان که تورا حفظ کرده اند ، ‌حفظ کنی ، تا این چنین ترا اسباب مسابقات هوش نکنند .

خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو .آنان که وقتی تورا می خوانند چنان حظ می کنند ،‌ گویی که قرآن همین الان به ایشان نازل شده است.

آنچه ما با قرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم.

روایت از امیر المومنین علی بن ابی طالب (ع) حضرت امیر المومنین (ع) و خانم حضرت فاطمه (س) روزی بر رسول خدا (ص) وارد شدند در حالیکه حضرت شدیداً گریه می کردند. به ایشان گفتیم: یا رسول ا… چه چیزی شمار را به گریه واداشته است؟ حضرت فرمودند: یا علی! در شب معراج که به آسمان رفتم؛ زنان امت خود را در عذاب شدید دیدم و آنها را نشناختم. لذا گریه کردم برای آنچه از شدت عذاب آنها دیدم. بعد فرمودند : - زنی را دیدم که او را به موهایش آویزان کرده بودند و مغزش می جوشید … برای این بود که موهایش را از مردان نامحرم نمی پوشانید. - زنی را دیدم که گوشت بدنش را می خورد و آتش از زیرش زبانه می کشید … برای این بود که بدنش را برای نامحرم زینت می کرد. - زنی را دیدم که گوشت بدنش را از قسمت جلو و عقب بوسیله قیچی هایی از آتش جدا می کردند … برای این بود که خودش را بر نامحرم عرضه می کرد….

شهید چمران:

امام زمان (علیه السلام) در میان ما حاضر است و در میان ما زندگی می کند.او ما را می بیند ، ولی ما از دیدنش محروم هستیم.این ماییم که قلب و روحمان از بار گناهان پوشیده شده و قادر نیستیم وجود مبارکش را درک کنیم.او از ما غیبت نکرده است ، این ماییم که از او غیبت کرده ایم.

بیا دوباره پاک کن ز جاده ها غبار را

                                          به عاشقان نوید ده رسیدن بهار را

                      تمام لحظه های من فدای یک نگاه تو

                                                                   بیا و پاک کن ز دل حدیث اتظار را

اللهم عجل لولیک الحسن …

                    العجل یا صاحب الزمان…

مولایم سهم من در نیامدنت  چقدره ؟؟