مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

لب ما و قصه‌ی زلف تو، چه توهمی! چه حکایتی!
تو و سر زدن به خیال ما، چه ترحمی! چه سخاوتی!

به نماز صبح و شبت سلام! و به نور در نَسَبت سلام!
و به خال کنج لبت سلام! که نشسته با چه ملاحتی!

وسط «الست بربکم» شده‌ایم در نظر تو گم
دل ما پیاله، لب تو خم، زده‌ایم جام ولایتی

به جمال، وارث کوثری، به خدا حسین مکرری
به روایتی خود حیدری، چه شباهتی! چه اصالتی!

«بلغ العُلی به کمالِ» تو «کشف الدُجی به جمال» تو
به تو و قشنگی خال تو، صلوات هر دم و ساعتی

شده پر دو چشم تو در ازل، یکی از شراب و یکی عسل
نظرت چه کرده در این غزل، که چنین گرفته حلاوتی!

تو که آینه تو که آیتی، تو که آبروی عبادتی
تو که با دل همه راحتی ، تو قیام کن که قیامتی

زد اگر کسی در خانه‌ات، دل ماست کرده بهانه‌ات
که به جستجوی نشانه‌ات، ز سحر شنیده بشارتی

غزلم اگر تو بسازیم، و نی‌ام اگر بنوازیم
به نسیم یاد تو راضیم نه گلایه‌ای نه شکایتی

نه، مرا نبین، رصدم نکن، و نظر به خوب و بدم نکن
ز درت بیا و ردم نکن تو که از تبار کرامتی

قاسم صرافان

امشب تمام عاشقان را دست به سر کن

یک امشبی با من بمان، با من سحرکن

بشکن سر من کاسه ها و کوزه ها را

کج کن کلاه، دستی بزن، مطرب خبر کن

گل های شمعدانی همه شکل تو هستند

رنگین کمان را بر سر زلف تو بستند

تا طاق ابروی بت من، تا به تا شد

دردی کشان، پیمانه هاشان را شکستند

یک چکه ماه افتاده بر یاد تو و وقت سحر

این خانه لبریز تو شد، شیرین بیان، حلوای تر

تو میر عشقی، عاشقان بسیار داری

پیغمبری، با جان عاشق کار داری

آدم “صاحب خانه” که داشته باشد، نمی تواند به در و دیوار میخ زیادی بکوبد.
نمی تواند خانه را مال خودش کند. باید اجاره ی خانه اش را هرماه بپردازد . . .

آدم “صاحب کار” که داشته باشد، باید حساب کارش را پس بدهد.
نمی تواند هر ساعتی دلش خواست برود و بیاید.
نمی تواند هرطور خواست کار کند…

آدم "صاحب زمان" که داشته باشد . . صاحب زمان، یعنی صاحب زمانهایی که تلف میشود،
باگناه…
با بیخیالی…
یادمون باشد در برابر ثانیه هامون مسئولیم باید یک روزی به صاحبشان جواب پس بدهیم…

گفتم : خدا کند که بيايي

گفت : خدا کند که بخواهي

سلام علیکم

با احترام و آرزوی توفیق به استحضار میرساند جلسه دفاعیه سرکار خانم مرضیه پورعلی ملحی از طلاب مؤسسه آموزش عالی حوزوی قاسم بن الحسن (علیهما السلام)  به فضل خدا در روزدوشنبه13/2/95 به شرح ذیل برگزار میگردد:

موضوع : راه های جبران خسارت معنوی در مذاهب خمسه

استاد راهنما : حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای فروهی (زید عزه)

استاد مشاور : حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای جهانگیری(زید عزه)

استاد داور : حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای باقری اصل(زید عزه)

زمان : ساعت 12

مکان : مدرسه علمیه الزهرا (علیه السلام)

توضیحات : با توجه به اینکه اساتید محترم راهنما ، مشاور و داور در تبریز حضور دارند ، جلسه دفاعیه در تبریز برگزار میگردد.

حضرت علي (ع) ميفرمايد :

زندگي کردن با مردم اين دنيا همچون دويدن در گله اسب است..
تا ميتازي با تو ميتازند.
زمين که خوردي، آنهايي که جلوتر بودند.. هرگز براي تو به عقب باز نميگردند.
و آنهايي که عقب بودند، به داغ روزهايي که ميتاختي تورا لگد مال خواهند کرد!
 در عجبم از مردمي که بدنبال دنيايي هستند که روز به روز از آن دورتر ميشوند
وغافلند از آخرتي که روز به روز به آن نزديکتر ميشوند.

(نهج البلاغه)

امام على عليه السّلام فرمودند:

سَيِّئَةٌ تَسوؤُكَ خَيرٌ عِندَ اللّه ِ مِن حَسَنَةٍ تُعجِبُكَ ؛

گناهى كه اندوهگين ات كند، نزد خدا بهتر است از كار نيكى كه به خودپسندى گرفتارت سازد .

 نهج البلاغه، حكمت٤٦