مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

پیامبر خدا(ص) ساده زیستی را در زندگی برگزیده بود، بیشتر بر روی حصیر

می خوابید، داخل پوستِ رخت خواب او از پوشال خرما پُرشده بود، بر پهلوی

راست می خوابید و دست راست را زیر صورت قرار می داد. هرگاه از خواب

بیدار می شد، به پیشگاه پروردگار به سجده می پرداخت. هرکس وارد خانه اش

می شد، وی را احترام می نمود و زیرانداز خود را در اختیارش قرار می داد.

آن حضرت هرگز از حضور مهمان برنمی خواست، جز آنکه خود آن شخص

برخیزد و برود.

سلمان فارسی می گوید: بر پیامبر وارد شدم، ایشان بر زیراندازی نشسته بود و

آن را به من داد و فرمود: ای سلمان! مسلمانی بر مسلمانی وارد نمی شود، و او

به عنوان احترام، زیراندازی برایش نمی گستراند، جز آنکه پروردگار او را می بخشاید.

مجله معرفت » بهمن 1385 - شماره 110، نویسنده : فاضلی، خادم حسین

ﻣﺮﺩﯼ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﻠﯽﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ:

١-  ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ؟
٢-  ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﺳﯿﻊ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ؟
٣ - ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﯾﺘﯿﻢ ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ؟
٤ - ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺁﺗﺶﺟﻬﻨﻢ ﮔﺮﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ؟
٥ - ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺯﻣﻬﺮﯾﺮ ﺧﻨﮏ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ؟
٦-  ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﻏﻨﯽ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ؟
٧ - ﭼﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ؟

ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ:

“ﺗﻬﻤﺖ ﺯﺩﻥ ﺑﻪ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻩ” ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺍﺳﺖ،
“ﺣﻖ” ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻭﺳﯿﻊ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ،
“ﺣﺮﻑ ﺳﺨﻦ ﭼﯿﻨﺎﻥ ﻧﺰﺩ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪﺍﻥ” ﺍﺯ ﯾﺘﯿﻢ ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ،
“ﺣﺮﺹ ﻭ ﻭﻟﻊ” ﺍﺯ ﺁﺗﺶ ﮔﺮﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ،
“ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﻭ ﻧﯿﺎﺯ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺑﺨﯿﻞ” ﺍﺯ ﺯﻣﻬﺮﯾﺮ ﺧﻨﮏ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ،
“درون ﻗﺎﻧﻊ ﻭ ﺭﺍﺿﯽ” ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﻏﻨﯽ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ
و ” ﻗﻠﺐ ﮐﺎﻓﺮ” ﺍﺯ ﺳﻨﮓ ﻫﻢ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺍﺳﺖ.

مستدرک ﺳﻔﯿﻨﻪ، ﺝ ٤، ص ٤٤١

این دو آیه سوره احزاب رو بخونین و سه صلوات به روح مطهر پیامبر رحمت هدیه کنین!

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿۵۶﴾

خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‏فرستند اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد بر او درود فرستيد و به فرمانش بخوبى گردن نهيد


إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿۵۷﴾

بى‏گمان كسانى كه خدا و پيامبر او را آزار مى‏رسانند خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت كرده و برايشان عذابى خفت‏آور آماده ساخته است

امام علی (ع):

تَجاوَز مَعَ القُدرَةِ وأحسِن مَعَ الدَّولَةِ تَكمُل لَكَ السِّيادَةُ.

آن گاه كه قدرت دارى ، در گذر ، و آن گاه كه دورِ حكومت توست ، نيكى كن ، تا سَرورى برايت به كمال رسد.

عیون الحکمت ،ص200

رسول خدا با رفتار نرم و ملاطفت آمیز، توانست جامعه را دگرگون نماید، و وحدت و همدلی را در میان مردم برقرار سازد که در غیر آن امکان ایجاد پیوند اجتماعی میسر نمی شد. خداوند می فرماید: (فَبَِما رَحْمَة مِنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ کُنتَ فَظّاً غَلِیظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ) (آل عمران 159) پس به (برکت ) و رحمت الهی، با آنان نرمخو ( و پرمهر)شدی، و اگر تندخو و سخت دل بودی قطعاً از گردت پراکنده می شدند. پس از آنان درگذر و برایشان آمرزش بخواه.

«فَظ» در لغت، به معنای کسی است که سخنانش تند و خشن است، و «غلیظ القلب» به کسی می گویند که سنگ دل باشد و عملا انعطاف و محبتی نشان نمی دهد. به این صورت، خداوند به نرمش کامل پیامبر(ص) و انعطاف او در برابر افراد نادان و گنه کار اشاره می کند.

سرور آزادگان، حسین بن علی(علیهما السلام)، از قول مولای متقیان در توصیف نرم خویی پیامبر در برخورد با دیگران می فرماید: رسول خدا همواره خوش رو و خوش خوی و نرم بود، خشن و درشت خوی نبود.

گاهی فرزندان خردسال را به حضور پیامبر(ص)می آوردند تا به عنوان برکت یافتن و میمون شدن، برایشان از خداوند خیر و برکتی بخواهد، یا نام گذاری کند. رسول خدا به خاطر دل جویی بستگان آن فرزند، وی را می گرفت و در دامن خویش می نهاد. گاهی اتفاق می افتاد که کودک همانجا ادرار می کرد. برخی که حضور داشتند، بر سرِ فرزند داد می کشیدند و حضرت آنها را نهی می کرد، و صبر می کرد تا ادرار بچه تمام شود. آنگاه دعا یا نام گذاری را به پایان می برد، و با چنین برخورد مهربانانه، خویشاوندان آن نوزاد را خرسند می ساخت، تا آنان نپندارند که پیامبر از آن پیشامد ناراحت و آزرده شده است. وقتی آنان بیرون می رفتند، حضرت لباسش را آب می کشید و پاک می کرد.

«مجله معرفت » بهمن 1385 - شماره 110، نویسنده : فاضلی، خادم حسین

میلاد نبی اکرم بهانه خلقت و قرآن ناطق، امام صادق(ع)بر شما تبریک وتهنیت باد

سالها بود که زمین در حسرت باران حیاتبخشی می سوخت و درمان تشنگی، سیاهی و تیرگی خود را از آسمان آبی انتظار داشت. سالها بود که زمین به کویر خشک تعصبات و عقاید باطل و مرداب خرافات، تبدیل شده بود که ناگاه در شبی فراموش نشدنی، باران رحمت الهی شروع به باریدن کرد و زمین تشنه را سیراب ساخت و گُلی زیبا، بنام محمد مصطفی(ص) در کویر حجاز، شکوفا شد. تولد او، عطر دل انگیز ایمان را به مشام مشتاقان رساند و چشمه های جوشان معرفت را در سینه ها، جاری ساخت.

آری با تولد او، کویر جهل و تعصب به بوستان مِهر و تفکر تبدیل شد. آن پیام آور الهی، در شهر مقدس مکّه و در خانواده ای مؤمن و خداپرست، در شب 17 ربیع الاول به دنیا آمد و جهانِ هستی را با وجود مبارک خود، منوّر کرد.

منبع: http://maghale-adabi.blogfa.com