مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

یا مقلب القلوب و الابصار

در سال جدید، امام زمان(عج) را چگونه دوست بداریم؟!

. . . کفش کهنه، آهن کهنه، معدنی کهنه، آدم کهنه، می‌خـ  . . . نه! نمی‌خریم!. تازگی را می‌خریم!، طراوت را می‌خریم، ایمان و عمل صالح را می‌خریم، تازه می‌شیم، نوی نو، لباس نو، اخلاق نو، احساس نو، ایمان نو و همه چیز نوی نو!. اون وقت می‌شینیم به انتظار!، به انتظار یه مهمون!، یه مهمون که خیلی عزیزه و ما خیلی خیلی دوستش داریم!

و آن گاه که تو بیایی، عاشقانه می‌سرایم:

چه خوب کردی ‌آمدی

باغ دلم

شکفت.

السلام علیک یا ربیع الانام و نضره الایام

امام زمان(عج) را برای چی می‌خواهیم؟! هر وقت درد و رنج و مصیبتی داریم، هر وقت به مشکل برخورد می‌کنیم، هرگاه که  . . . بله! هر وقت مشکل داریم، می‌رویم سراغ امام زمان(عج)! این حرف به اون معنا نیست که تو گرفتاری‌ها از اون حضرت کمک نخواهیم، نه! بلکه حرف ما اینه که خدا وکیل شده یه بار فقط یه بار امام زمان(عج) را برای خودش بخواهیم؟! بگوییم آقا جان! چون دوستت داریم، چون عاشقت هستیم، چون دلمون برای دیدنت تنگ شده، می‌خواهیم که زودتر ظهور بفرمایی؟!.

در حقیقت امام زمان(عج) شده دستاویز و وسیله‌ای برای رسیدن به حوائج و خواسته‌های ریز و درشتمون!. (امام برای ما حکم کمیته امداد پیدا کرده !!!!!!!!!!) در حالی که بایستی خواسته‌ها و حوائج‌مون، پلی می‌شد برای رسیدن به حضرت!. ….

. . . بیاییم در سال جدید، امام عزیزمون رو عاشقانه دوست بداریم و عاشقانه برای ظهورش دعا کنیم. درست مثل کسی که منتظره که عزیزترینش رو ببینه! کی از مولا عزیزتر و بهتر!

این الدواء الذنوب و تریاق‌القلوب و ایصال‌المحب الی المحبوب!

کجاست داروی گناهان و پادزهر جراحت قلب‌ها و نشان دهنده‌ی راه حق به سمت و سوی محبوب ازلی؟!

اللهم عجل لولیک الفرج

سال نو مبارک

http://sibesobh.parsiblog.com

عصاره دعای تحویل سال
بهار، انسان را به ياد قيامت مي‌اندازد. در قيامت تَقليب قلوب و تقليب ابصار جزء خطرناك‌ترين اموري است كه دامنگير تبهكاران مي‌شود.لذا در تحويل سال كه بهار است به خدا عرض مي‌كنيم اي خدايي كه دل‌ها را زير و رو مي‌كني اي خدايي كه چشم‌ها را زير و رو مي‌كني اي خدايي كه شب و روز را مديريت مي‌كني اي خدايي كه سال را به سال ديگروحال را به حال ديگر تبديل مي‌كني حال ما را به بهترين وجه تبديل كن تا ما گرفتار تقليب قلوب و تقليب ابصار نشويم بلكه از احسن الأحوال بهره بگيريم اين عصاره دعاست.
بر اساس تناسبي كه بين بهار با معاد و حوادث تلخ معاد است اينها كاملاً يادآور جريان معاد است پس اگر در روايات دارد وقتي بهار آمد به ياد معاد باشيد يكي از راه‌هاي تذكره معاد همين است كه ما از تقليب قلوب و تقليب ابصار نجات پيدا كنيم.

درس اخلاق حضرت آیه الله جوادی آملی

24/12/1391.
http://portal.esra.i r /

نقل شده كه دو نفر از شيعيان در گذرگاهي از بغداد به مجلس بزرگي رسيدند.

 گفتم :خسته ام.

گفتی :لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّه‏ ؛از رحمت خدا نا امید نشید (زمر /53)

گفتم :هیشکی نمی دونه تو دلم چی می گذره ؟

گفتی :أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ  ؛خدا حائل هست بین انسان و قلبش (انفال /24 )

گفتم :غیر تو کسی رو ندارم .

گفتی :نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريد؛ ما از رگ گردن به انسان نزدیک تریم. (ق /16 )

گفتم :ولی انگار اصلا منو فراموش کردی !

گفتی: فَاذْكُرُوني‏ أَذْكُرْكُم‏؛ منو یاد کنید تا یاد شما باشم. (بقره /152)

گفتم :تا کی باید صبر کرد ؟

گفتی: وَ ما يُدْريكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَريباً؛ تو چه می دونی !شاید موعدش نزدیک باشد. (احزاب /63)

گفتم: تو بزرگی و نزدیکت برای من کوچیک خیلی دوره !تا آن موقع چیکار کنم ؟

گفتی: وَ اتَّبِعْ ما يُوحى‏ إِلَيْكَ وَ اصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّه‏ ؛کارایی که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کند .(یونس /109)

گفتم: تو خدایی  و صبور !من بنده ات هستم و ظرف صبرم کوچیک …یه اشاره کنی تمومه !

گفتی: عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُم‏ ؛شاید چیزی را که دوست داری به صلاحت نباشد (بقره /216)

گفتم :انا عبدک الضعیف الذلیل …اصلا چطور دلت می آید ؟

گفتی: إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُفٌ رَحيم‏ ؛خدا نسبت به همه مردم (نسبت به همه ) مهربونه (بقره /143)

گفتم: دلم گرفته !

گفتی: بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا ؛ (مردم به چی دل خوش کردن؟!)باید به فضل و رحمت خدا شاد باشن .(یونس /58)

گفتم: اصلا بی خیال !توکلت علی الله.

گفتی:  إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلين‏ خدا اونایی رو که توکل می کنن دوست داره (آل عمران /159)

گفتم:  خیلی چاکریم!

ولی این بار ،انگار گفتی ،حواست رو جمع کن !یادت باشه که :

وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلى‏ حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلى‏ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَة؛ بعضى از مردم خدا را تنها با زبون عبادت می کنن همين كه (دنيا به آنها رو كند و نفع و) خيرى به آنان برسد، حالت اطمينان پيدا می كنند اما اگر مصيبتى براى امتحان به آنها برسد، دگرگون می شوند (و به كفر رومی آورند)! (به اين ترتيب) هم دنيا را از دست داده‏اند، و هم آخرت را و اين همان خسران و زيان آشكار است(حج/11)

روزی لقمان به پسرش گفت :امروز سه پند به تو می دهم که کامروا شوی .

اول اینکه سعی کن در زندگی بهترین غذای جهان را بخوری .

دوم اینکه در بهترین بستر و رختخواب جهان بخوابی .

سوم اینکه در بهترین کاخ ها و خانه های جهان زندگی کنی .

پسر لقمان گفت :ای پدر ما یک خانواده بسیار فقیر هستیم چطور من می توانم این کارها را انجام دهم .

لقمان جواب داد :

اگر کمی دیرتر و کمتر غذا بخوری هر غذایی که بخوری طعم بهترین غذای جهان را می دهد

اگر بیشتر کار کنی و کمی دیرتر بخوابی در هر جا که بخوابی احساس می کنی در بهترین خوابگاه جهان خوابیده ای .

و اگر با مردم دوستی کنی ،در قلب آنها جای می گیری و آن وقت بهترین خانه های جهان مال توست .

سلام و صلوات خدا بر بانوی صبر و استقامت حضرت زینب سلام الله علیها

صبر یا جهاد حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ ؟

آنچه حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـانجام دادند مصداقی از جهاد بود نه صبر .زیرا مقام صبر مقامی است که در آن به شخصی به طور ناگهانی خبر ناگواری دهند مثلا بگویند عزیزت از دست رفت و شنونده در این حال چاره ای ندارد جز جزع و فزع کردن و یا صبر پیشه کردن .

اما جایگاه حضرت زینب سلام الله علیها چنین نبود به حضرت ناگهان خبر ندادند که عزیزترین افراد خانواده ات را از دست داده ای بلکه ایشان از زمانی که از مدینه همراه اباعبدالله الحسین علیه السلام حرکت کردند خبر داشتند که چه سرنوشتی در راه دارند به عبارت دیگر حرکت ایشان آگاهانه بود با آگاهی کامل از رنج سفر ،شهادت عزیزان ،و اسارت گام در این مسیر گذاشتند .

پس از آنجایی که حرکت ایشان با عنصر آگاهی همراه بود کار ایشان جهاد است نه صبر کردن صرف .به عبارت دیگر عکس العمل ایشان فعالانه (جهاد )بود نه منفعلانه (صبر )

البته این سخن به معنی نفی صبر حضرت نیست بلکه برای اثبات جهاد است .به عبارت دیگر چون که صد آید نود هم پیش ماست .هر مجاهد فی سبیل اللهی قطعا صابر هم هست ولی برای هر صابری نمی توان مقام مجاهدت اثبات کرد .

 حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـمجاهد فی سبیل الله است که اثر جهاد ایشان به ثمر رسیدن قیام سیدالشهداست .اباعبدالله الحسین علیه السلام با حرکت و قیامشان از مدینه تا کوفه را فتح کردند و حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـاز کوفه تا مدینه را .و از سال 61 هجری قمری تا امروز را فتح کرد و شاعر چه بجا گفت که کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود …..

ان شاءالله که ما نیز پیرو حضرتش باشیم و یار یاور امام زمانمان باشیم .

به لطف و عنایت حضرتش .