مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

حرف این است که یک اصولی را فراموش نکنیم.

شب یلدایی نیازمندان و محرومین را دریابیم

زیرا

مهربانی

فرهنگ ماست.

وقتی عمود* 253 را رد کرده بودیم، دیگر واقعاً توانی برای حرکت نداشتم، آرزو می‌کردم بچه‌هایی که همراه بیرق، تقریبا صد متر جلوتر از ما حرکت می‌کردند، لحظه‌ای برای استراحت درنگ کنند تا با نوشیدن یک استکان چای عربی -که هزاران زائر از آن استکان نوشیده بودند و آن مرد عراقی هر بار تنها آنرا در ظرف آبی فرو می‌کرد تا مثلاً آن را بشوید- توان دوباره‌ای برای راه رفتن بیابم. در همین حال ناگهان مرد میانسال عربی را دیدم که از شدت عرق ریختن در آن سرمای زمستانی، تمام یقه لباس مندرسش خیس شده بود. باور نمی‌کنی اگر بگویم با دیدن او تمام خستگی وجودم از بین رفت و جایش را به‌نوعی خجالت همراه با سرافکندگی داد.

خودم را به او رساندم، برای اینکه بتوانم با او صحبت کنم کمی خم شدم، چون هر دو پایش معلول بود و در حالت نشسته با دست‌هایش راه می‌رفت، بعد از سلام و احوالپرسی از او پرسیدم: «حضرتکم من این؟»(اهل کجایی؟) و او در حالی که نفس نفس زنان خود را سانتی متر به سانتی متر به جلو می‌کشید جواب داد: «مِن دیوانیه»(اهل شهر دیوانیه هستم).
من در حالی که بغض تمام گلویم را گرفته بود از او سوالاتی می‌پرسیدم و او همان‌طور که کشان کشان خود را به جلو می‌کشید، بریده بریده به همه آنها پاسخ می‌داد. کم کم این گفتگوی ما توجه عده‌ای از زائران را به خود جلب کرد و عده‌ای با دوربین‌های خود، متعجبانه، حرکت‌ آرام ولی عاشقانه این مرد میانسال عراقی را ثبت کردند. وقتی در پایان گفتگویم با او، از سختی‌های راه پرسیدم و اینکه چه عاملی او را به این راه صعب و دشوار کشانده است، لحظه‌ای از حرکت باز ایستاد و به صورتم خیره شد، از عمق نگاه خسته‌اش می‌شد به صداقت لهجه‌اش که از یک ایمان راسخ حکایت داشت، پی برد، با همان حالت گفت: «محبة الحسین».

اصلا چرا من بیهوده تلاش کنم تا ذره‌ای از فضای غیرقابل توصیف زیارت اربعین را برای تو به تصویر بکشم؟ زیارت اربعین یعنی خلسه حضور….

arbaeen.ir منبع سایت

درس های سیزده آبان
سیزدهم آبان به همه ی مستضعفان آموخت که می توانند چپاول گران را به زباله دان تاریخ بسپارند. سیزده آبان به مسلمانان آموخت که در معبد انسانیت، آزادنه و آگاهانه در برابر والایی های ارجمند مکتب توحید، به نماز بایستند، تنها در برابر «اللّه » به کرنش و سجود بنشینند و جز او، همه را طرد کنند. واقعه ی سیزده آبان به دل های مؤمنان قوت بخشید و غروری مقدس و حماسه آفرین را در آنان زنده کرد. پرتوی تابناک از انوار الهی بر آنان تابانید و درس هایی بزرگ از شهادت و رشادت و دلیری به آنان آموخت. در سیزدهم آبان، مردم سرافراز ایران به همه ی مستضعفان جهان نشان داد که دیوار ستم، شکستنی است.

مکان : مدرسه علمیه ی قاسم ابن الحسن ع

زمان 95/7/5

شرح برنامه بدین گونه می باشد :

ابتدا تلاوت قران مجید

پخس سرودی با مضمون شهدا

سخنران برنامه سرکار خانم هادی خواهر شهید بزرگوار ابراهیم هادی  بودند : ایشان در ابتدای امر از تربیت دینی شهدا صحبت کردند و اینکه این شهدا به صورت ریشه ای در خانواده خود تربیت شدند. اینکه در گذشته والدین به تربیت فرزندان خود بسیار اهمیت می دادند و نسبت به نماز خواندن شان مقید بودند.ولی امروز با خریدن لب تاپ فرزندان شان را سرگرم می کنند تا راحت باشند.سپس  از نحوه ی شهادت ایشان صحبت کردند و اینکه ایشان فرمودند هیچ وقت دنبال من نگردید می خواهم مثل مادرم ،حضرت زهرا  گمنام بمانم هم چنینی خواهر شهید فرمودند در فتنه 88 شهید هادی به خواب آمدند و گفتند نگران نباشید ما هستیم .سپس جلسه پرسش و پاسخ  بین طلاب و خواهر این شهید بزرگوار  صورت گرفت

  و در آخر نیز از حاضران پذیرایی شد

نازد به خودش خدا که حيدر دارد

درياي فضائلي مطهر دارد

همتاي علي نخواهد آمد والله

 صد بار اگر کعبه ترک بردارد

عید قربان که پس از وقوف در عرفات و مشعر و منا فرا مى رسد

عید رهایى از تعلقات است. رهایى از هر آنچه غیرخدایى است

در این روز، اسماعیل وجود را، یعنى هر آنچه بدان دلبستگى دنیوى پیدا کردیم

قربانى کنیم تا سبکبال شویم. ان شاءالله

پیشاپیش عیدتون مبارک