مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

شهید آیت الله دستغیب:

اگرسگ گرسنه ای به شما روی بیاورد و همراه شما نان و گوشت باشد.
آیا به گفتن چخ سگ میرود؟!
چوب هم بلند کنی فایده ندارد، او گرسنه است وچشمش به غذا و دست بردار نیست.
اما اگر هیچ همراه نداشته باشی، می فهمد چیزی نداری و میرود…

دل شما مورد نظر شیطان است…

نگاهی به دل می کند اگر آذوقه اش در آن بود، (حب مال، زر و زیور، شهوت،بخل،حسادت و…) همانجا متمرکز میشود صدبارهم بگویی :
( اعوذبالله من الشیطان الرجیم ) فایده ندارد. اگر طعمه اش را دور کنی آنگاه می بینی با یک استغفار فرار می کند.

دهه ی مبارک و میمون کرامت و تولد حضرت معصومه (س) و برادر گرامیشان ، اسوه ی بخشش را بر تمامی مسلمین جهان تبریک عرض می نماییم.

دهه کرامت، دهه اول ماه ذی‌العقده است و آغازش با ولادت حضرت معصومه (علیهااالسلام) و پایانش با ولادت حضرت ابوالحسن علی بن موسی‌الرضا(علیه السلام) می‌باشد. این دهه یادآور بسیاری از مطالب عالی و مفاهیم بلند و سازنده و ارزشمند است. دهه کرامت یادآور لطیف‌ترین علائق و مهر و وفاهای کم‌نظیر یک خواهر نسبت به مقام شامخ و معنوی برادر است.

مهر و وفایی که خواهر مهربان و دلداده را به هجرت وادار نموده و غربت و بیماری و مرگ در فصل جوانی را برای او آسان کرده است.

مهربانی که جز در مورد امام حسین و حضرت زینب (علیهما‌السلام) سابقه ندارد.

دهه کرامت تداعی کننده عزم و قاطعیت و اراده آهنین زنان بزرگ و بانوان والامقام و گرانقدر جهان می‌باشد.

تمام مفاهیم سازنده‌ای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی می‌شوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیهماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و … است.

دهه کرامت یادآور تحول آفرینی بانوان آسمانی است و این که می‌توانند رهبری دل‌های صدها میلیون مسلمان را در طی اعصار عهده‌دار بشوند.

دهه کرامت یادآور زهرا و زینب (سلام‌الله علیهما‌السلام) است.

تمام مفاهیم سازنده‌ای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی می‌شوند چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیهماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و … است.

دهه کرامت یادآور تمام خوبی‌هاست. و یادآور جمال انسانی است.

منبع: مقالات علمی

تو آن دلیــل خدایی که حاضری امّا
بـرای آمـدنت نـدبه خوانده ام ؛ آقا
خدا کــند که بتـابی  به باور مـردم
و گل کنی به بلنــدی عشق در دلها

امام صادق (ع):

ﻭَ ﻫُﻮَ ﻳَﻘُﻮﻝُ ﻣَﻌَﺎﺷِﺮَ ﺍﻟﺸﱢﱢﻴﻌَﺔِ- ﻛُﻮﻧُﻮﺍ ﻟَﻨَﺎ ﺯَﻳْﻨﺎً ﻭَ ﻟَﺎ ﺗَﻜُﻮﻧُﻮﺍ ﻋَﻠَﻴْﻨَﺎ ﺷَﻴْﻨﺎً ﻗُﻮﻟُﻮﺍ ﻟِﻠﻨﱠﱠﺎﺱِ ﺣُﺴْﻨﺎً ﻭَ ﺍﺣْﻔَﻈُﻮﺍ ﺃَﻟْﺴِﻨَﺘَﻜُﻢْ ﻭَ ﻛُﻔﱡﱡﻮﻫَﺎ ﻋَﻦِ ﺍﻟْﻔُﻀُﻮﻝِ ﻭَ ﻗَﺒِﻴﺢِ ﺍﻟْﻘَﻮْﻝِ.

ﻣﺎﻳﻪ ﻱ ﺯﻳﻨﺖ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﻧﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﻋﻴﺐ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻴﮑﻮ ﺳﺨﻦ ﺑﮕﻮﻳﻴﺪ ﻭ ﺯﺑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﻱ ﺑﻴﻬﻮﺩﻩ ﻭ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺯﺷﺖ ﺑﺎﺯ ﺩﺍﺭﻳﺪ .

ﺟﻠﺪ 12، ﺻﻔﺤﻪ 194-وسایل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه

سوره مبارکه نحل، آیه ۷۴  :

فَلاَ تَضْرِبُوا لِلَّهِ الْأَمْثَالَ إِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ.

برای خدا مثل مزنيد ، خدا می داند و شما نمی دانيد.

این جمله خطاب به کسانی است که می خواستند با عقل های ناقص خود، خداوند را توصیف کنند و به همین جهت، او را به موجودات دیگر تشبیه می کردند. برای مثال می گفتند : همان طور که انسان ها فرزند دارند، خدا هم فرزند دارد و فرشتگان، دختران خدا هستند؛ یا خداوند با جن و پری خویشاوندی دارد؛ یا می پرسیدند که او چگونه می تواند استخوان های پوسیده را زنده کند. این سخن را به این خاطر می گفتند که خداوند را با دیگر مخلوقات که توانایی چنین کاری ندارند، مقایسه می کردند. خداوند در این آیه می فرماید که چون شما از حقایق امور و ذات خداوندی بی خبرند، حق ندارید برای او شبیه هایی قائل شوید و او را با مخلوقاتش مقایسه کنید.

(المیزان، ج ۱۲،ص ۲۹۸)

رسول خدا(ص) در خطبه‌ای پس از سفارشی اکید به نماز و اثر مداومت آن در پاک شدن از گناهان، فرمود:

“ای مردم هیچ بنده‌ای نیست جز آنکه ریسمانی چند بر [اعضای] او گره خورده، پس چون ثلثی از شب گذشت فرشته‌ای نزد وی می‌آید و می‌گوید: برخیز خدا را یاد کن که صبح نزدیک شده است. اگر حرکت کرده برخیزد و خدا را یاد کند یک گره از گره‌های او باز می‌شود و اگر به پا خیزد و وضو بگیرد و به نماز بایستد همه گره‌ها گشوه می‌شود تا اینکه با چشمی شاد و روشن وارد صبح شود". معلوم می‌شود گره‌های روز را نماز شب باز می‌کند.

امام حسن عسکری (علیه‌السلام) می‌فرماید: “إن الوصول إلی الله سفر لا یُدرک إلا بامتطاء اللیل، من لم یحسن أن یمنع لم یحسن أن یعطی” سیر الی الله و وصول به خدای سبحان سفری است که مرکوب راهوار آن، شب زنده‌داری است، برای کسی که مشتاق لقای حق است بهترین وسیله، شب زنده‌داری است.

همین بیان را به شکل دیگری امام صادق (علیه‌السلام) از امیرالمؤمنین (سلام‌الله علیه) نقل فرموده که: “نبّهْ بالتفکر قلْبک، وجافِ عن النوم جَنْبک، واتق الله ربّک” با تفکر دلت را بیدار و آگاه کن و شب هنگام برای نماز شب برخیز و از خدای خویش بهراس. تفکر، دل را بیدار می‌کند چون گاهی خواب بر دل عارض می‌شود و انسان چیزی را درک نمی‌کند.

علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: به خدا پناه می‌بریم از این که عقل بیارمد “نعوذ بالله من سبات العقل".

حکمت عبادات
آیت الله جوادی آملی