"علی البدل"؛ جایگزینی نه چندان قوی برای "پایتخت"
“علی البدل” به عنوان سریالی که قرار بود ماه مبارک رمضان سال گذشته ، میهمان شب های تلویزیون باشد با تاخیری هشت ماهه بالاخره در نوروز امسال ، در قامتِ مهم ترین سریال نوروزی سیما در قاب جعبه جادو قرار گرفت.
“علی البدل” روایتگر ماجراهای روستاییانی است که در روستایی به نام چشمه قل قل، دارای دو خان هستند که در شورای پنج نفره روستا نیز عضویت دارند و در این بین ، احمد مهران فر ایفاگر نقش علی البدل است که بعدها رییس شورا می شود و دست به اصلاحاتی می زند، اما…
“علی البدل” قصه یک آبادی است که گرچه دارای ثروتی خدادادی است و از چشمه های آب گرم معدنی برخوردار می باشد، اما اهالی آن به خصوص خان های پرنفوذ، قدر این ثروت را نمی دانند و به گونه ای آن را بد اداره می کنند که چشمه های روستا در حال خشک شدن و از بین رفتن است.
هر چند که سیروس مقدم، کارگردان آن در گفتگویی با یکی از رسانه ها صراحتاً بیان داشته که داستان این سریال سیاسی نیست اما به هر حال نشانه هایی از ارجاع به اوضاع سیاسی کشور در این مجموعه نوروزی نیز به چشم می خورد، خاصه آن که خواسته یا ناخواسته در آستانه انتخابات از رسانه ملی پخش می شود و همین مساله شائبه چنین ارجاعاتی را تقویت می کند.
از جمله نقاط قابل توجه در این سریال به سان چهارگانه پایتخت، روایتگری قصه از سوی کارگردان و نویسنده در بطن ماجراهای عادی مردم و زندگی روزمره است؛ به ویژه این که سیروس مقدم در سریال های اخیر خود نگاه خاص تری به طبقات متوسط و ضعیف غیرتهرانی دارد و خرده داستان های جاری در سبک زندگی آن ها را در محوریت و کانون فیلم سازی و سریال سازی خود قرار می دهد.
این نکته بسیار مهمی است که متاسفانه برخی از فیلمسازان و هنرمندان کشور ما در ساخت و تولید اثر هنری خود کمتر به آن توجه می کنند و یا این که مع الاسف گاه هیچ توجهی به آن ندارند!
البته در سریال علی البدل در قیاس با سریال پایتخت، یک مقدار واقع گرایی موجود در گذشته جایگزین فضای نسبتاً فانتزی سریال شده ، ضمن آن که نقش آفرینی ها در آن، چنان که باید و انتظار می رفت یک دست و درخشان نبوده، هر چند که با همین وضع نیز علی البدل یک سر و گردن از دیگر سریال های نوروزی سیما بالاتر است.
با این وجود انتظار می رفت که محصول همکاری مشترک سیروس مقدم و محسن تنابنده، فراتر از سریال موجود باشد؛ سریالی که به اعتقاد برخی مشابهت زیادی با فیلم سینمایی “ایران برگر"، ساخته مسعود جعفری جوزانی دارد و از برخی مولفه های آن نیز الهام گرفته است.
در کل آنچه قابل توجه و بیان است این که سریال از سوژه و موضوعی جالب توجه بهره می گیرد، منتها در داستان پردازی و شخصیت پردازی آن طور که باید و شاید به سان پایتخت موفق نبوده است؛ نقطه ضعف سریال شاید بازگردد به کمبود خلاقیت و نوآوری سازندگان اثر و این که در واقع نمایی داستان و بیان روایی آن تا حدی دچار لکنت شده اند.
این نکته البته نافی ارزش ها و نقاط قوت سریال نیست، منتهای مراتب در این سال ها ، انتظارات از افراد کاربلدی چون سیروس مقدم و محسن تنابنده و بازیگران قابلی چون مهدی فخیم زاده، مهدی هاشمی و احمد مهرانفر چنان بالا رفته که دیگر مخاطب ، اثری ضعیف تر از پایتخت را از آنان قبول نمی کند.
سید محمد مهدی موسوی(خبرگزاری رسمی حوزه )
