اتحاد و همبستگی
پیروزی انقلاب شكوهمند اسلامی ایران عوامل زیادی داشت، سخن گفتن پیرامون همه آنها مجالی دیگر میطلبد. ما در این جا فقط به یكی از مهمترین آنها اشاره میكنیم. و آن اتحاد و همبستگی همه اقشار ملت برای انجام مقصد الهی و مقدس انقلاب؛ یعنی، از بین بردن طاغوت و تشكیل حكومت اسلامی برای تحقق حق و عدالت در جامعه بود.
هیچ كس تردید ندارد كه اتحاد و همدلی معجزه میآفریند و بزرگترین موانع راه ترقی و پیشرفت را از سر راه بر میدارد. و قویترین دشمنان را نابود میسازد.
مورچگان را چو بود اتحاد شیر ژیان را بدرانند پوست
خداوند متعال میفرماید: «و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا»؛ (1) «به ریسمان الهی چنگ بزنید و هرگز از یكدیگر جدا نشوید و تفرقه نداشته باشید.»
«و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحكم» ؛ (2) «اختلاف و كشمكش نكنید كه سست میشوید و دولتتان از بین میرود.»
امیرالمؤمنین علیه السلام میفرماید: «و الزموا السواد الاعظم فان ید الله مع الجماعة و ایاكم و الفرقة! فان الشاذ من الناس للشیطان كما ان الشاذ من الغنم للذئب…؛ (3) همگام با توده عظیم مردم (كه پیرو سلطان عادل) هستند، باشید، زیرا دست (عنایت و كمك) خداوند با جماعت است و از جدائی و مخالفت بر حذر باشید. زیرا جدا شدن از جماعت (حق) طعمه شیطان شدن است چنانكه گوسفندی كه از گله جدا شود، خوراك گرگ خواهد شد.»
و این اتحاد وقتی ثمربخش است كه با همدلی همراه باشد.
امیرالمؤمنین علیه السلام میفرماید: «انه لا غناء فی كثرة عددكم مع قلة اجتماع قلوبكم…؛ (4) در زیادی تعداد شما بی نیازی نیست [و این زیادی تعداد ثمربخش نخواهد بود] در صورتی كه اجتماع دلهای شما اندك باشد.»
بدین جهت امام امت قدس سره و رهبر معظم انقلاب همواره مردم را به وحدت كلمه دعوت كرده اند و آنها را از تفرقه و جدایی برحذر داشتند.
اما سنت و روش فرعونها و طاغوتها در طول تاریخ این است كه مردم را به دستههای مختلف تقسیم میكنند و بین آنها اختلاف میاندازند و آنها را به استضعاف میكشانند تا قدرت قیام و ایستادن در مقابل آنها را نداشته باشند و آنها بتوانند سلطه ظالمانه خود را بر مردم حفظ كنند.
خداوند متعال میفرماید: «ان فرعون علا فی الارض و جعل اهلها شیعا یستضعف طائفة منهم…» ؛ (5) «فرعون در زمین برتری جویی كرد و اهل آن را به گروههای مختلفی تقسیم نمود، گروهی را به ضعف و ناتوانی میكشاند…»
فرعون برای استحكام بخشیدن به سلطهاش چند اقدام كرد، كه مهمترین آن، این بود كه مردم مصر را دو دسته كرد: به دسته اول؛ یعنی، قبطیان كه بومیان و درباریان فرعون بودند، تمام وسایل رفاهی و كاخها و ثروتها را میداد.
ولی دسته دوم كه «سبطیان» یعنی، مهاجران بنی اسرائیل بودند و آنها را به صورت بردگان و كنیزان خود درآورده بودند، فقر و محرومیت سراسر وجودشان را فرا گرفته بود و سختترین كارها بر دوش اینها بود.
باید توجه داشت كه این سنت وحشتناك، مخصوص فرعون در زمان حضرت موسی علیه السلام نبود، بلكه همه طاغوتیان از این روش و تز «تفرقه بینداز و حكومت كن» سالیان درازی بر تودههای مردم حكومت كرده اند.
از امام زین العابدین علیه السلام چنین نقل شده است كه فرمود:
«و الذی بعث محمدا بالحق بشیرا و نذیرا، ان الابرار منا اهل البیت و شیعتهم بمنزلة موسی و شیعته، و ان عدونا و اشیاعهم بمنزلة فرعون و اشیاعه؛ (6)
سوگند به آن كسی كه حضرت محمد صلی الله علیه و آله را به حق بشیر و نذیر مبعوث گردانید، ابرار و خوبان از ما اهل بیت و شیعیانشان به منزله موسی و شیعه او میباشند و دشمنان ما و پیروان آنها به منزله فرعون و پیروان او میباشند.»
پس باید بیدار بود تا دوباره دشمنان سیلی خورده اسلام با استفاده از این روش بین مردم ایران اختلاف ایجاد نكنند و راه نفوذ و سلطه آنها باز نشود.
1) آل عمران/ 103.
2) انفال/ 46.
3) نهج البلاغه، خطبه 127.
4) همان، خطبه 119.
5) قصص/ 4.
6) مجمع البیان، ج 7، ص 239.
منبع اصلی : ماهنامه مبلفان شماره 2 (خلاصه شده)