مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

امام باقر(ع) افزود: پس از آن كه امام حسن مجتبى(ع) به شهادت رسيد؛ و اصحاب و ياران، جنازه مطهّرش را غسل داده و بر جايگاه نماز حضرت رسول بردند؛ و بر جنازه اش نماز گذاردند، آن هنگام كه خواستند - بر اساس وصیت آنحضرت- پيكر مقدّسش را براى وداع با جدّ بزرگوارش، به سمت مسجد و قبر مطهّر رسول گرامى اسلام صلوات اللّه عليه حركت دهند، مامورين عايشه سريع به او خبر دادند كه جنازه را به سمت قبر مطهّر مى برند و مى خواهند او را كنار پيغمبر اسلام دفن كنند.
عايشه سوار بر قاطرى شده و به همراه عدّه اى ديگر مانع این کار شده و فريادكنان گفتند: جنازه نبايد وارد حرم گردد، چون من در آن خانه سهيم هستم.
در اين هنگام امام حسين(ع) فرمود: اى عايشه! تو و پدرت از قديم الايّام حرمت رسول خدا را شكستيد؛ و بدانيد كه فرداى قيامت بايد پاسخ ‌گوى كردار و برخوردهاى خود باشيد.
و پس از آن، جنازه مقدّس را به سمت قبرستان بقيع حركت دادند و در آن جا دفن كردند.

اصول كافى : ج 1، ص 300، ح 1.