خواندن این وبلاگ در وقت نماز حرام است (:
محض یار مهربانم
30 فروردین 1392 توسط خادمین حضرت قاسم بن الحسن علیهماالسلام
آقا اجازه دل زده ام از تمام شهر
بی تو دلم گرفته از این ازدحام شهر
آقا اجازه دست خودم نیست خسته ام
در درس عشق من صف آخر نشسته ام
در این کلاس ،عاطفه معنا نمی شود
این جا کسی به پای تو برپا نمی دهدد
آقا اجازه بغض گرفته گلویمان
آن قدر رد شده ایم که رفت آبرویمان
در سال جدید، امام زمان(عج) را چگونه دوست بداریم؟!
30 اسفند 1391 توسط خادمین حضرت قاسم بن الحسن علیهماالسلام
یا مقلب القلوب و الابصار
در سال جدید، امام زمان(عج) را چگونه دوست بداریم؟!
. . . کفش کهنه، آهن کهنه، معدنی کهنه، آدم کهنه، می‌خـ . . . نه! نمی‌خریم!. تازگی را می‌خریم!، طراوت را می‌خریم، ایمان و عمل صالح را می‌خریم، تازه می‌شیم، نوی نو، لباس نو، اخلاق نو، احساس نو، ایمان نو و همه چیز نوی نو!. اون وقت می‌شینیم به انتظار!، به انتظار یه مهمون!، یه مهمون که خیلی عزیزه و ما خیلی خیلی دوستش داریم!
و آن گاه که تو بیایی، عاشقانه می‌سرایم:
چه خوب کردی آمدی
باغ دلم
شکفت.
السلام علیک یا ربیع الانام و نضره الایام
امام زمان(عج) را برای چی می‌خواهیم؟! هر وقت درد و رنج و مصیبتی داریم، هر وقت به مشکل برخورد می‌کنیم، هرگاه که . . . بله! هر وقت مشکل داریم، می‌رویم سراغ امام زمان(عج)! این حرف به اون معنا نیست که تو گرفتاری‌ها از اون حضرت کمک نخواهیم، نه! بلکه حرف ما اینه که خدا وکیل شده یه بار فقط یه بار امام زمان(عج) را برای خودش بخواهیم؟! بگوییم آقا جان! چون دوستت داریم، چون عاشقت هستیم، چون دلمون برای دیدنت تنگ شده، می‌خواهیم که زودتر ظهور بفرمایی؟!.
در حقیقت امام زمان(عج) شده دستاویز و وسیله‌ای برای رسیدن به حوائج و خواسته‌های ریز و درشتمون!. (امام برای ما حکم کمیته امداد پیدا کرده !!!!!!!!!!) در حالی که بایستی خواسته‌ها و حوائج‌مون، پلی می‌شد برای رسیدن به حضرت!. ….
. . . بیاییم در سال جدید، امام عزیزمون رو عاشقانه دوست بداریم و عاشقانه برای ظهورش دعا کنیم. درست مثل کسی که منتظره که عزیزترینش رو ببینه! کی از مولا عزیزتر و بهتر!
این الدواء الذنوب و تریاق‌القلوب و ایصال‌المحب الی المحبوب!
کجاست داروی گناهان و پادزهر جراحت قلب‌ها و نشان دهنده‌ی راه حق به سمت و سوی محبوب ازلی؟!
اللهم عجل لولیک الفرج
سال نو مبارک
یا غوث الملهوفین...
20 اسفند 1391 توسط خادمین حضرت قاسم بن الحسن علیهماالسلام
*مدتی را بیماربود و نتوانست که راهی مسجد شود.*
*
*
*امام مدام سراغشان را می گرفتند.*
*
*
*بعداز گذشت چند روز مرد به مسجد آمد. ودر نماز حاضر شد. بعد از نماز امام
خواست که بماند.*
*
*
*ماند.امام حالش را پرسید: گفت بهترم آقا…اما گویی حال شما خوش نیست چون در
حین خطبه ها هم حس کردم که رنگ رخسارتان زرد شده…*
*
*
*امام علی فرمود: حال تو را که دیدم با بیماری تو من نیز بیمار شدم….*
*
مرد متعجب شد:گفت آقا تنها برای من اینگونه اید؟
امام فرمود: نه…هر کدام از شیعیانمان در هرکجای عالم؛ شرق وغرب…بیماری
داشته باشند…از درد آنها ما هم بیمار می شویم….**
——
تازه اسیر شده بود….در آن اردوگاه رسم بود که به محض ورود اسرا،آنهارا با
بدن برهنه از روی خرده شیشه هاغلت می دادند…آن لحظه یادحرف یکی ازدوستانش در
قبل اسارت افتاد،گفته بودکه هر وقت در حین اسارت مشکلی برایت حادث شد…دستت
را روی قلبت بگذار وبگو:
السلام علیک یا اباالصالح المهدی ادرکنی…
اوهم در همان زمان سلام داد…انتظارداشت که بعداز سلام گفتنش نظر افسران سنگ
دل بعثی برگرددوآنها منصرف شونداما نشدند…
اورا غلت دادند…ندانست چرا اما خیلی دردش نگرفت….اما درد شکسته شدن دل
وکمک نکردن امام زمان بدجورآزارش میداد…
شب امام زمان را به خواب دید…با گلایه از آقا پرسید :چرا امروز به کمکم
نیامدید؟
آقا پیراهنش را کنار زد.
اسیر ایرانی دید که بدن آقا پراز زخم است.پرسید :آقا چه شده؟
آقا فرمود:وقتی تو از ما کمک خواستی ،آن لحظه ای که داشتی غلت میخوردی
ودردمیکشیدی من نیزدر درد تو سهیم بودم…به همین علت بود که زیاد به تو فشار
ودرد نیامد….
***
آقا شکایتی از حال این روزهایم…از تنهایی وبی کسی ام ندارم….هستی
کنارم…شایدمن تورا نمی بینم….شایداگرنبودی اوضاع خیلی بدتر از این
بود…شاید یک جای دیگراز زندگی ام ایستاده ای…وداری امداد می رسانی به این
شیعه مضطرت…نمی دانم آقا…هیچ نمی دانم….فقط دعایم کن که سخت
محتاجم…دعای تو معجزه می کند…دعای تو همه حالهای بد را خوب می کند…
آقافقط دعایم کن…
————————————–
-امام منتظر:هیچ چیز مارا از شیعیانمان جدا نکرده است،مگر آنچه که از کارهای
ایشان که به ما می رسد.اعمالی که خوشایندما نیست واز شیعیان انتظارنداریم.
-آیت الله کشمیری:هرروز یک ساعت با حضرت خلوت کنیدوبه حضرت متوجه باشید.زیارت
ال یاسین بخوانید.یا صاحب الزمان اغثنی،یا صاحب الزمان ادرکنی ،والمستعان بک
یا بن الحسن را زیادبگویید تا خود به خود رفاقت حاصل شود.*