مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

‏
وقتی شما می‏گویید اللَّه اکبر، اگر از عمق روح و دل بگویید،عظمت الهی در نظرتان تجسم پیدا می‏کند.
وقتی که عظمت الهی در دل شما پیدا شد،محال است کسی به نظرتان بزرگ بیاید، محال است از کسی بترسید، در مقابل کسی خضوع و خشوع کنید.
این است که بندگی خدا آزادی ‏آور است.

اگر انسان خدا را به عظمت بشناسد،بنده او می‏شود و لازمه بندگی خدا آزادی از غیر خداست.
گفت:

نشوی بنده تا نگردی حر
نتوان کرد ظرف پر را پر
چند گویی که بندگی چه بود
بندگی جز شکندگی نبود

بندگی خدا همیشه مساوی است با آزادشدن از غیر خدا؛
چون ادراک عظمت الهی همیشه ملازم است با ادراک حقارت غیر خدا، و وقتی انسان غیر خدا را هرچه بود حقیر و کوچک دید،محال است حقیر را از آن جهت که حقیر است بندگی کند.
حقیر را انسان به غلط عظیم می‏بیند که بندگی می‏کند.

اذکارنماز مثل‏:
سُبْحانَ اللَّه‏،
الْحَمْدُ للَّهِ‏،
سُبْحانَ رَبِّی الْعَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ‏،
سُبْحانَ رَبِّی الْاعْلی‏ وَ بِحَمْدِه‏
و «شهادت» ها هر کدام رمزی دارند.
شخصی از حضرت علی علیه السلام سؤال کرد: چرا ما در هر رکعت نماز دو بار سجده می‏کنیم؟ همین‏طور که یک بار رکوع می‏کنیم یک بار هم سجده کنیم.
چه خصوصیتی در خاک است؟

امیرالمؤمنین این آیه را خواند:

مِنْها خَلَقْناکمْ وَ فیها نُعیدُکمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکمْ تارَةًاخْری‏

اول که سر بر سجده می‏ گذاری و برمی‏داری یعنی‏ مِنْها خَلَقْناکمْ.همه ما از خاک آفریده شده‏ایم، تمام این پیکر ما ریشه‏اش خاک است، هرچه هستیم از خاک به وجود آمده ‏ایم.

دومرتبه سرت را به خاک بگذار، یادت بیاید که می‏میری و باز به خاک برمی‏گردی. دوباره سرت را از خاک بردار و یادت بیفتد که یک بار دیگر از همین خاک محشور و مبعوث خواهی شد.

آزادی_معنوی_ص_۱۰۴و۱۰۵