مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

ای آنکه به تو امید هر خیر

شر دفع کنی زما و هر غیر

ای آنکه عطای تو وفور است

شکر در گهت قل و بی حضور است

ای آنکه عطا کنی به هرکس

خواه از تو بخواهدو چه برعکس

حتی اگر او تو را نجوید

از رحمت و لطف تو بپوید

پس لطف و عطا نما به حقم

محتاج عطا و مستحقم

هر خیر که در این جهان و عقباست

یا هر چه شر و بد دو دنیاست

خیرش برسان و شر آن دفع

چون حاجت هر کس توکنی رفع

تو هر چه عطا کنی به انسان

نقصان نرسد به خان احسان

افزون بنما لطف و عطایت

از فضل و کرامت و سخایت

عباس پناه