مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

ولایت، از مهم‌ترین ارکان دین اسلام است. پایبندی به آن بنیان مسلمانی است و هیچ واجبی همچون آن بر عهده آدمی سنگینی نمی‌کند.
اگر کسی، شبانگاهان نماز بگزارد و روزها روزه بدارد و اموال خویش را به راه خدا انفاق کند و همه سال، حج بگزارد و به ولایت ولیِّ امر تن ندهد، هیچ عملی از او پذیرفته نیست و در زمره مؤمنان درنمی‌آید.
خداوند اطاعت از ولیّ امر را به اطاعت از پیامبر گره زده است و اطاعت از پیامبر را به اطاعت از خود پیوند زده است. هر کس از فرمانبرداری والیان امر و پیشوایان منصوب الهی سرپیچد، در حقیقت از فرمانبری خدا و رسول سرپیچیده است. [1]
اگر آدمی ولایت اهل بیت (علیهم السلام) را برنتابد و به همان حال بمیرد، خداوند هیچ عملی را از او نمی‌پذیرد. [2]
انکار ولایت گناهی است نابخشودنی که همه اعمال خیر آدمی را می‌سوزاند. [3]ولایت، واپسین فریضه‌ای بود که حکم آن در غدیر خم بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) نازل شد. [4]

1. سفینة البحار، ج۸، ص۶۰۳.
2. بحارالانوار، ج۸، ص۳۵۷.    
3. بقره/سوره۲، آیه۸۱.    
4. بحار الانوار، ج۳۷، ص۱۲۲.