دهه شصتی ها فرصت هستند،مشکل مدیران فرصت سوزند....
اگرچه در یک وانمودسازی هدفمند از سوی روزنامه‌های زنجیره‌ای حامی دولت چنین القا می‌شد که دولت تدبیر و امید با فلان مقدار بحران و حاشیه روبرو شده است و انگشت اتهام را نیز به جانب منتقدان می‌گرفتند. اما کافی است تنها سخنرانی‌ها و اظهارات دولتمردان را در ماه‌های اخیر مرور کنید. آنگاه می‌بینید که سرمنشا بسیاری از حاشیه‌ها و التهاب‌های جاری شده در جامعه خود دولت و مدیرانش است.
در تازه‌ترین مورد اسحاق جهانگیری، معاون اول دولت تدبیر و امید، ضمن اظهاراتی جنجالی که واکنش‌های زیادی را به دنبال داشت، علت مشکلات بیکاری را جمعیت زیاد دهه شصتیها دانست و گفت: «دهه شصتیها هر کجا پا می‌گذارند مشکل ایجاد میکنند.»
جهانگیری در ادامه سخنانش افزود: «این متولدین دهه شصت در هر مقطعی به هر موضوعی که ورود پیدا میکنند اونجا مشکل ایجاد میکنند»!
وی سپس در بیان دلیل این قضاوت خود گفت: «زمانی که به دبستان ورود پیدا کردند این دهه شصتی ها؛ همه یادمون هست تو روزنامه‌ها مینوشتن: مدارس چهار شیفته داریم؛ بعد به دبیرستان ورود پیدا کردند، دبیرستان‌ها همین جور شد؛ بعد اومدن دانشگاه، یه دفعه تعداد دانشجو‌ها افزایش چشمگیر پیدا کرد؛ در هر جا رسیدیم دانشگاه زدیم.»
سپس این معاون اول دولت چنین ادامه می‌دهد: «این نشونه اون جمعیت دهه شصته؛ الان اون جمعیت دهه شصت به دوره اشتغال رسیده؛ یه جمعیت خیلی عظیمی فارغ‌التحصیل دهه شصت داریم؛ بالاخره باید برای اینا کار درست بکنیم؛ کار درست نمی‌کنیم آسیب‌های اجتماعی به شدت افزایش پیدا میکنه.»
سن کنونی دهه شصتیها
پیش از آنکه به موارد دیگر بپردازیم نخست ببینیم متولدین دهه شصت اکنون چندساله هستند. چرا که معاون اول محترم دولت گفته: متولدین این دهه هرجا که ورود میکنند مشکل ایجاد می‌شود. ببینیم اصلا متولدین دهه شصت در این دولت به بازار کار وارد شده‌اند؟! متولدین آغازین سال این دهه یعنی سال 1360 اکنون تقریبا 36 ساله هستند و متولدین آخرین سال این دهه (1369) تقریبا 27سال دارند.
با این اوصاف متولدین سال‌های آغازین این دهه به صورت عادی و با فرض اینکه همه آنها وارد دانشگاه شده و تا مقاطع بالا درس خوانده‌اند اکنون بین 8 تا 11 سال از ورودشان به بازار کار می‌گذرد. اگر متولدین آغازین سال‌های دهه شصت تا مقطع لیسانس یا دیپلم درس خوانده باشند به طور میانگین 13 تا 16 سال از ورود آنها به بازار کار گذشته است.
می ماند چند سال انتهایی دهه شصت؛ اگر باز هم در مورد همه آنها این فرض را لحاظ کنیم که تا مقاطع بالا (مثلا فوق لیسانس) درس خوانده باشند از دو – سه سال از ورود متولدین آخرین سال این دهه به بازار کار می‌گذرد. اگر متولدین این سال مقاطع لیسانس یا پایین‌تر درس را رها کرده باشند که لحظه ورود آنها به بازار کار 4 تا 6 سال پیش بوده است. اینها محاسبات پیچیده‌ای نیست و نشان می‌دهد که متولدین اکثر سال‌های دهه شصت پیش از دولت تدبیر و امید به بازار کار وارد شده‌اند. حال چرا دولت سعی دارد تا بار همه متولدین این دهه را بر دوش خود نشان دهد؟
اظهاراتِ روز پنجشنبه اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور در همایش روز جهانی آینده، با واکنش گسترده در فضای مجازی روبه‌رو شد. واکنش‌هایی که با هشتگ‌هایی چون #دهه_شصتیا، #دهه_شصتی و #جهانگیری همراه بود. در این میان نگاه طنز برخی کاربران به این موضوع جالب توجه بود. برخی از این توئیت‌ها را در ادامه بخوانید:
«بیاید همه #دهه_شصتیها مثل نهنگ بریم خودکشی دسته جمعی کنیم تا قبل اردیبهشت. وگرنه دولت نقض #برجام رو هم میندازه گردن مون‌ها. از من گفتن بود. هشدار جهانگیری رو جدی بگیرید.»
«دولت تدبیر و امید با دوتا مشکل اساسی روبه رو که باید باهاشون مقابله کنه : ۱-دولت قبل ۲- #دهه_شصتیها»
«#دهه_شصتیها به كنار تو بگو براى‌اشتغال و ازدواج #دهه_هفتاديا چيكار كردى؟»
«تا الان تقصیر دولت قبل بود، از حالا به بعد تقصیر #دهه_شصتیها وظیفه دولت هم اعلام مقصر اصلی در هر سال. کارها هم خودش درست میشه انشاالله!»
«+ گردن جدید چی داری برای انداختن تقصیرها؟ -گردنها جا نداره میندازم پای #دهه_شصتیها»
«امام میگفت امید من به شما دبستانی‌هاست یعنی #دهه_شصتیها اما اسحاق جهانگیری میگه…»
مهمترین سؤال مردم در فضای مجازی این بود که چه زمانی این شیوه دولت به پایان می‌رسد که سعی می‌کند بار هر نقص و کاستی را با فرافکنی به دیگران از شانه خود بردارد؟!