مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

آيه شماره 94  از سوره مبارکه هود
 

وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مَّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُواْ الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُواْ فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ
 

و چون فرمان ما آمد شعيب و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمتى از جانب خويش نجات داديم و كسانى را كه ستم كرده بودند فرياد [مرگبار] فرو گرفت و در خانه‏هايشان از پا درآمدند

تفسیر: قهر خداوند بر ستمگران، دیر وزود دارد، ولى سوخت وسوز ندارد. «و لمّا جاء امرنا…»
صاعقه‏هاى آسمان تصادفى نیست، بلكه به فرمان الهى نازل مى‏شود.«امرنا»
خداوند، ناجى و پشتیبان اهل ایمان است.«نجّینا»
ایمان به انبیا باید همراه حمایت از آنان باشد. «آمنوا معه» بجاى «آمنوا به»
ایمان، رمز نجات است. «نجّینا شعیباً و الذین آمنوا معه»
بى‏توجّهى به دعوت انبیا، ظلم است. «اَخذَتِ الذین ظلموا»
سرانجام ظلم و ظالم، نابودى است.«اَخذَتِ الذین ظلموا»
عذاب الهى بر آنان به قدرى سریع وعظیم بود كه توان بیرون آمدن از خانه‏هاى خود را نداشتند. «دیارهم» (ظاهراً عذاب در شب نازل شده است)
قهر الهى چنان مى‏رسد كه هرگونه قدرت فرار را از ظالمین مى‏گیرد. «جاثمین»