مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

در جوشن کبیر یک عبارتی هست که می گوییم

” یا کٓریمٓ الصَّفْح “

معناش خیلی جالبه :

یک وقتی یک کسی تو رو می بخشه اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی

و همیشه یک جوری نگات می کنه که تو می فهمی هنوز یادش نرفته

یک جورایی انگار که سابقه بدت رو مدام به یادت میاره.

ولی یک وقتی، یک کسی تو رو می بخشه و یک طوری فراموش می کنه

انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی.

اصلا هم به روت نمیاره.

به این نوع بخشش میگن صَفح.

«صفح» به‌معنای انصراف از انتقام و گرایش به احسان است .

و خدای ما اینگونست…