چه نمازی بخوانیم که درخور آخرت باشد؟
سخنرانی آیت الله جاودان در حسینیه شیخ مرتضی زاهد
اگر آدم کیسه کشیده باشد و چرک‌های اخلاقیش را ریخته باشد و اخلاقش شُسته شده باشد و همین طور سعی کند که شاخ و برگ درخت اخلاق بد را بِکَند، نتیجه می‌دهد و می‌تواند نماز بخواند. این نماز می‌شود نماز درخور آخرت.
عبارت «سعی لها سعیها» را که در قرآن آمده‌است، به طور مکرر آیت‌الله حق‌شناس اینگونه معنا می‌کردند که سعی در خور آخرتی که می‌خواهد می‌کند. آخرت یک منزل همیشگی است. آیا نمازی که می‌خوانیم در خور آخرت بی‌نهایت هست؟ بعضی از نمازها هستند که صد تومان هم نمی‌ارزند. حالا آیا می‌خواهیم آخرت را برای این نماز بدهند؟
چه نمازی بخوانیم که درخور آخرت باشد؟ اعمالمان چگونه باشد که درخور آخرت باشد؟ اگر آدم کیسه کشیده باشد و چرک‌های اخلاقیش را ریخته باشد و اخلاقش شُسته شده باشد و همین طور سعی کند که شاخ و برگ درخت اخلاق بد را بِکَند، نتیجه می‌دهد و می‌تواند نماز بخواند. این نماز می‌شود نماز درخور آخرت. حالا نماز وزن دارد؛ می‌توانیم با این نماز، بهشت را بخریم. کار به جایی می‌رسد که فرد دائم در نماز است. افرادی که دائم در نماز هستند، درخور آخرت هستند.
لازمۀ رسیدن به عمل درخور آخرت، برچیدن اخلاق بد است، نه عمل بد. درست کردن عمل که قدم اول است! اصلاً وقتی من غیبت کنم که دیگر نمازی برای من نمی‌ماند! گناه کردن مثل این است که پای درخت رذائل اخلاقی آب بدهیم.
اخلاق خوب بلافاصله روی نماز تأثیر دارد و نماز را خوب می‌کند.
منبع:سایت شهید اوینی