مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

حجاب ؛ یعنى‏… دقّت در برخورد، که آلوده نشوى و آلوده نسازى؛ که اسیر نشوى و اسیر ننمایى ، حجاب تنها مخصوص زن نیست که مردها هم باید حساب شده حرکت کنند و گرد و خاک بالا نیاورند و دل‏ها را به خود گره نزنند ، که هر کس در سر راه دل‏ها بنشیند ، او راهزن است و طاغوت . مقدار حجاب و پوشش ، با در دست داشتن این بینش و این ملاک ، روشن مى ‏شود که همیشه یک شکل و یک مقدار ندارد ….

راسخون : در طول تاریخ دأب خداوند و سنت الهی بر این بوده که مؤمنان باید در صدق دین داری و گفتارشان امتحان بشوند [عنکبوت/2و3] تا بعضی افراد نتوانند به واسطه ظاهر دینی خود دین دار شمرده بشوند و یا به اسم آنها دین لطمه بخورد . یکی از این موارد پر تکرار کشف حجاب هایی بود که پس از انقلاب اتفاق افتاد و بعضی با برگشتن از مواضع انتخابی خود در پوشش و حجاب گاها تبدیل به سوژه های چند روزه اخبار و شبکه های و اجتماعی می شوند . اینکه حجاب خوب است یا بد و یا اجباری یا اختیاری کدامش بهتر است را واگزار به درک و تحلیل خواننده و برداشت هایش از جریان دختر خیابان انقلاب و ظاهر سازی های عروس خطیب معروف با ظاهر چادری در حمایت از حجاب اختیاری که امروز در شرف طلاق است و آمار های تجاوز و نا امنی در کشور های متمدن و آزاد ، واگزار می کنیم .
امّا این افراد چه باور هایی دارند؟

این متن یکی از پست های اینستگرام این خانم مجری محجبه سابق رسانه است:
«نجابت در ذات آدم‌هاست… مهم نیست کجایی و چه‌ می‌کنی
پوشش ظاهری هرچه که باشد انتخاب توست و محترم… مهم اتفاقی است که جامعه می‌پسندد…
گاهی تغییر برای زندگی‌ لازم است… گاهی بابت تغییر سرزنش می‌شوی… مهم خود تویی… خود تو»

* اگر نجابت در ذات انسان است پس حیاء که دستور به پوشش ظاهری و غیر باطنی است چه خاصتی دارد؟
* اگر ملاک کار افراد و نیات آنها نیست و رضایت خود فرد مهم است، پس چه نیاز به دین است همان اومانیسم هم برای انسان لذت بخش می تواند باشد. و بی جهت نیست فلان سلبریتی از رقاص محبوس فلان شبکه اجتماعی حمایت می کند می گوید: «جرم تو هنرت است و برقص و رها باش .»
* اگر ملاک درک و پسند جامعه است که شاید جامعه به سمت برهنگی برود و آن روز شما جزو کسانی هستید که جامعه پسند رفتار می کنید ؟
* تغییر در زندگی به قیمت نان خوردن چند روزه از ظاهر دینی است؟ هر وقت خسته شدید باید باور دینی را تغییر دهیم ؟ و ندانیم با این کار چه باور های سستی را بر باد می دهیم؟

این خانم در یکی دیگر از یادداشت هایشان این طور نوشتند:
«همه مردم در عقاید ، دیدگاه‌ها ، باورها ، انتخاب‌ها ، تصمیم‌ها و نظرات خود با دیگران متفاوت هستند و هیچ‌کس مانند دیگری نیست … مهّم نیست که ما چقدر آن عقاید را باور داریم. کمترین کارى که حدّاقل در ظاهر می‌توانیم انجام دهیم ، این است که به جای ایجاد دیوار و فاصله ، پل ارتباطی بسازیم .
چادر یک پوشش است… مانتو یک‌‌ پوشش است و همه در قالب چارچوب موازین کشور قابل احترامند …
شما چطور فکر می‌کنید؟
پ.ن : بالاخره مهم‌ترین یا شاید سخت‌ترین تصمیم زندگیم رو گرفتم… از امروز می‌خوام خودم باشم… همین.»

* در اینکه شما باورتان به عقائد دینی عمیق نیست ، جای تردید نیست و اینکه با دیگران این را به اشتراک بگذارید هم اشکالی ندارد ، امّا نباید این را به عنوان یک باور و سبک دین داری مطرح کنید و در حقیقت شریک این سست باوری باشید .
*بله چادر واجب نیست و با مانتو هم می شود دین داری کرد امّا به شرطی که اصل حجاب فهمیده شده باشد نه اینکه با موهای آشکار تبلیغ حجاب با مانتو کنید که این در واقع همان اسلام امریکایی است .

یکی از دقیق ترین تعاریف حجاب این بیانات استاد مرحوم علی صفایی است:
«1- مادام که تلقى ما از خویش عوض نشود ، حجاب هیچ مفهومى نخواهد داشت و چیزى جز کفن سیاه و قبرستان خانه و مرگِ نشاط زندگى و نابودىِ شادى‏ ها ، عنوان نخواهد گرفت و هزار عذر، خواهى داشت که خودت را از آن آزاد کنى .
2- حجاب ؛ یعنى‏… دقّت در برخورد ، که آلوده نشوى و آلوده نسازى ؛ که اسیر نشوى و اسیر ننمایى .
3- حجاب تنها مخصوص زن نیست که مردها هم باید حساب شده حرکت کنند و گرد و خاک بالا نیاورند و دل‏ها را به خود گره نزنند ، که هر کس در سر راه دل‏ها بنشیند ، او راهزن است و طاغوت .
مقدار حجاب و پوشش، با در دست داشتن این بینش و این ملاک، روشن مى ‏شود که همیشه یک شکل و یک مقدار ندارد.
تو در برابر آتش سوزانى که حتى کفش ‏ها و دمپایى ‏ها تحریکش مى‏ کنند و تمام وجودش را مى ‏سوزانند، وضعى خواهى داشت که در برابر سلمان و یا وجود سازمان گرفته ‏ى دیگر ندارى. در برابر آنها که در دلشان مرض‏ ها و آتش ‏هاست، حتى صداى تو و رفت و آمد تو کنترل مى‏ شود و پوشیده مى‏ گردد.»

*ای کاش زمان به عقب بر می گشت و از روز اوّل همین فرد امروزی بودید و به اصرار یا اجبار یا جبر محیط یا کسب درآمد تظار به حجاب نمی کردید که مردم برایمان سوژه درست کنند و خاطرات باد های سوئیس را مرور کنند و به محجبه ها بتازند و همه را به یک چوب بسنجند.
ای کاش همه همان «خود» واقعی باشیم که در خلوت و حقیقت هستیم. البته حق می دهم که دلایلی نمی گذارد که بعضی خودشان باشند و به دلایلی باید عده ای نقش بازی کنند و قطعا خودشان و جامعه و … ناراضی هستند ولی باید این شهامت را بیاموزیم و اجرا کنیم.

به قلم : حجت الاسلام مرتضی باقری

منبع:سایت راسخون