برای انتخاب خوب و درست(رئیس جمهور)، باید معیارها را شناخت و با مشورت و تفکر، و دست یافتن به حجت شرعی، نامزد اصلح را انتخاب کرد.
داشتن حجت شرعی برای انتخاب یک فرد مایه آرامش دنیوی و اخروی است و حتی اگر تصمیمی که با حجت شرعی گرفته شده غلط هم از آب درآمد چون انسان به تکلیف عمل کرده سرافراز است
ابو الحسن موسى (ع) فرمود: به راستى خدا عز و جل بر شيعه خشم كرد و مرا مخير كرد يا خود فدا شوم يا شيعه، بخدا من با دادن جانم آنها را حفظ كردم. (الكافي-ترجمه كمرهاى ج2 303 ص : 299)علت اینکه خداوند به پیامبران و ائمه مقام بلند عطا کرده است بخاطر ایثار و فداکاری آنها در راه خدا بوده است. آنها خودشان را فدای خلق کرده اند و از خودشان گذشته اند. این بشارت بزرگی است که افرادی که از ما بالاتر هستند ما را بیشتر دوست دارند یعنی پدر و مادر فرزندان را بیشتر دوست دارند تا فرزندان پدر و مادر را. بخاطر همین سفارش شده است که فرزندان به پدر و مادر برسند زیرا محبت پدر و مادر بیشتر است. معلم دانش آموزانش را بیشتر دوست دارد. امامان ما را خیلی دوست دارند. امام صادق(ع) می فرماید: به خدا قسم، ما امامان از شما به خودتان مهربانتر هستیم. صفات خدا در آنها وجود دارد. خدا مهربانتر از همه است و این صفت در امامان تجلی پیدا کرده است. امامان فقط به فکر دیگران بوده اند و مَن نداشته اند.
امام صادق(ع) می فرماید: به خدا قسم، خدا بیشتر از ما( ائمه)، شما را دوست دارد.
مولا و مقتدای ما حضرت موسی ابن جعفر علیه السلام با چه تعبیری از امام ما یاد می کردند ؟ در روایت زیر مشاهده می کنید که حضرت بعد از دعا برای امام دوازدهم چهار مرتبه با عبارت «پدرم فدایش » از ایشان تعبیر می کنند ! ببینید :
از تعقيبات مهمّ بعد از نماز عصر، اقتدا به مولايمان حضرت موسى بن جعفر امام كاظم عليه السّلام در دعا براى مولايمان حضرت مهدىّ عليه السّلام است
يحيى بن فضل نوفلى مىگويد: در بغداد، بعد از فراغت حضرت ابى الحسن موسى بن جعفر عليه السّلام از نماز عصر، به خدمت آن بزرگوار وارد شدم، و ديدم كه دستهاى خويش را به سوى آسمان بلند نموده است، و شنيدم كه مى فرمود:
«أنت اللَّه لا إله إلّا أنت الأوّل و الآخر و الظّاهر و الباطن، و أنت اللَّه لا إله إلّا أنت إليك زيادة الأشياء و نقصانها، و أنت اللَّه لا إله إلّا أنت خلقت الخلق بغير معونة من غيرك و لا حاجة إليهم، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت منك المشيئة [يا: المشيّة] و إليك البدأ، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت قبل القبل و خالق القبل، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت بعد البعد و خالق البعد، و أنت اللَّه لا إله إلّا أنت تمحو ما تشاء و تثبت و عندك أمّ الكتاب، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت غاية كلّ شىء و وارثه، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت لا يعزب عنك الدّقيق و لا الجليل، أنت اللَّه لا إله إلّا أنت لا يخفى عليك اللّغات، و لا تتشابه عليك الأصوات، كلّ يوم أنت في شأن، لا يشغلك شأن عن شأن، عالم الغيب و أخفى، ديّان الدّين، مدبّر الأمور، باعث من في القبور، محى العظام و هى رميم. أسألك باسمك المكنون المحزون الحىّ القيّوم الّذى لا يخيب من سألك به، أن تصلّى على محمّد و آله، و أن تعجّل فرج المنتقم لك من أعدائك، و أنجز له ما وعدته، يا ذا الجلال و الإكرام.»
وى مى گويد عرض كردم: براى چه كسى دعا فرموديد؟
موسی بن جعفر علیه السلام فرمود: براى مهدى آل محمّد صلّى اللَّه عليه و آله. سپس افزود: پدرم فداى كسى كه شكمش فراخ، و ابروانش پيوسته، ساقهاى پايش باريك، فاصله ما بين دو شانهاش دور، و رنگ چهره اش گندمين و ميان سياه و سفيد است، و با وجود رنگ گندمى، زردى اى به واسطه بيدارى شب پيوسته بر او نمايان است. پدرم فداى كسى كه شبها در حالى كه در سجده و ركوع است، ستارگان را مى پايد، پدرم فداى كسى كه در راه خشنودى خدا، سرزنش هيچ سرزنشكننده اى در او اثر نمى گذارد، هم او كه روشنى بخش تاريكى است. پدرم فداى كسى كه به امر خدا قيام مى نمايد.
عرض كردم: خروج آن بزرگوار كى خواهد بود؟ فرمود: هنگامى كه لشكرها را در «انبار» بر كناره رود «فرات» و «صرات» و «دجله»، و نيز ويران شدن «پل كوفه»، و سوختن برخى از خانه هاى «كوفه» را مشاهده نمودى، هر گاه اينها را ديدى، مسلّما خداوند آنچه را كه مى خواهد انجام مى دهد و هيچ گاه امر خداوند مغلوب نمى گردد، بلكه همواره چيره است و حكم و فرمان او به تأخير نمى افتد. ((ادب حضور (ترجمه فلاح السائل/ سید ابن طاووس)ص351))
ما هم به اماممان موسی ابن جعفر علیه السلام اقتدا می کنیم و عرضه می داریم :
اللهم ! أن تعجّل فرج المنتقم لك من أعدائك، و أنجز له ما وعدته
سلامتی و فرج امام زمان عجل الله تعالی فرجه صلوات
كمال انسان در اين است كه مظهر اسماي حسناي خداوند باشد؛ زيرا كمال مطلق و نامحدود از آنِ خداست و غير خداوند، ذاتاً سهمي از كمال هستي ندارد.
عصاره اسماي الهي، علم و قدرت است كه حيثيّت وجودي هماهنگ كننده آن دو حيات مي باشد. موجود زنده، آگاه و مقتدر است. هر اندازه حيات موجودي قوي باشد، علم و اقتدار او نيرومند خواهند بود و اگر حيات موجودي نامتناهي بود، حتماً علم او نامحدود و اقتدار وي غير متناهي مي باشد.
هر اندازه انسان صالح سالك از عَقَبات كئود خود خواهي و براي خود خواستن برهد و از غير خداوند منقطع گردد، به همان نسبت، كمالات اسماي حسناي خدا در او ظاهر مي‌گردد و در نتيجه آن، چنين خواهد شد كه علم خداوند در معارف علمي او تجلّي مي‌يابد و اقتدار الهي در معارك عملي او ظاهر مي‌گردد و بالاخره، حيات نامحدود الهي به اندازه سعه وجودي انسان متعبّد و منقطع از غير خداوند، در وي متبلور خواهد شد.
مظاهر تامّ اسماي حسناي الهي در جامعه انساني، همانا انبياي عظام و أئمه هُداة مهديّين (عليهم‌السلام) اند كه اَحَدي از افراد عادي را ياراي همتايي آن ذوات نوراني نيست: «لا يُقاس بآل محمُد(صلّي الله عليه وآله وسلّم) من هذه الأُمّة أحد و لا يُسوّي بهم»
بعد از اولياي معصوم الهي، نائبان آنهايند كه در پرتو خلافت از آنان، جامه برين خليفة اللهي را مع الواسطه دربر مي‌كنند يكي از بزرگ‌ترين نايبان امامان معصوم (عليهم‌السلام) حضرت روح الله الموسوي الخمينيرضوان الله تعالي عليه معروف به امام خميني(قدس‌سرّه) است كه محور تمام رفتار و گفتار و كردار و قيام و قعود وي با حُسْن فعلي و حُسْن فاعلي عادلانه همراه بود و همان‌طوري كه هركدام از امامان معصوم (عليهم‌السلام) مظهر اسمي از اسماي خاصّ الهي در مقام ظهوراند، گرچه در مقام جمع الجمعي، همه آنها مظهر اسم اعظم اند، هر كدام از نايبان آنان نيز نيابت شخصي از اشخاص آن ذوات نوراني را دارند؛ گرچه در مقام نيابت كبرا نايب همه آن ذوات نوراني‌اند.
نيابت امام خمينيرضوان الله تعالي عليه در نهضت اسلامي بيش از هر چيز به نيابت از حضرت حسين بن علي بن أبي طالب عليهما اءفضل صلوات المصلّين شباهت داشت؛ چنان‌كه نيابت آن عنصر كم بديل در نشر معارف عقلي و نقلي از حضرت امام باقر و امام صادق(عليه‌السلام) بود كه البته مجموعه همه كمالهاي علمي و عملي به نحو اوفر و اعلا و اتمّ و به نحو اصالت در وجود مبارك حضرت ولي عصر أرواحنا لتراب مقدمه الفداء حاصل است و همه فقهاي گرانقدر اسلام به نيابت از آن حضرت به سهم خاصّ خود، وظايف محوّله را امتثال مي‌نمايند كه ارج و اجر همه آنان نزد ذات اقدس الهي محفوظ است.
….
برگرفته از کتاب بنیان مرصوص ایه الله جوادی آملی
حضرت آيت‌الله العظمي مظاهري«مدظلّه» در درس اخلاق هفتگي خود فرمودند : ماه‌هاي رجب، شعبان و رمضان را بهار تهذيب نفس و مقدّمۀ ظهور نور خداوند متعال در دل آدميان برشمرده و تأکيد کردند: اهل معرفت، پس از طيّ مدارج عرفاني و منازل اوّليۀ سير و سلوک، ماه رجب را به تهذيب نفس و خودسازي اختصاص مي‌دهند و پس از ريشه‌کن کردن رذائل و صفات ناپسند اخلاقي، با صفاي دل، وارد ماه شعبان شده و در فرصت بي‌نظير ماه شعبان، فضائل نيکوي انساني و فضائل حسنۀ اخلاقي را در دل خود جايگزين رذائل مي‌کنند.
ايشان با اشاره به لزوم بيداري و مراقبت در سه ماه بهار تهذيب و تزکيه، ادامه دادند: انسان در اثر تهذيب نفس و خودسازي در دو ماه رجب و شعبان و پس از گذار از منازل عرفاني تخليه و تحليه، مي‌تواند در ماه مبارک رمضان به منزل تجليه برسد و در آن مقام، نظاره‌گر نور خداوند در دل خويش باشد و قدرت حقيقي تشخيص حق از باطل را به دست آورد.
حضرت آيت‌الله العظمي مظاهري ريشه‌کن کردن يا دست‌کم سرکوب کردن رذائل اخلاقي و نيز مزيّن کردن دل به فضائل نيکوي اخلاقي را براي رسيدن به منزل تجليه، ضروري توصيف کرده و افزودند: اگر انسان بتواند در دو ماه رجب و شعبان، رذائلي همچون حسادت، خودخواهي، دنياگرايي، رياست‌طلبي، کينه‌توزي و هواپرستي را از دل خود ريشه‌کن يا دست‌کم سرکوب کند و پس از آن، دل خويش را به فضائل ارزشمندي نظير ديگرخواهي، ايثار، گذشت، صداقت و سخاوت، بيارايد، آنگاه در ماه مبارک رمضان، با نور خداوند راه‌هاي سلامتي، سعادت و رستگاري فراروي او گشوده مي‌شود و در نهايت، خداوند تعالي بر دل او حکومت خواهد کرد و با حکومت خداوند بر دل او، همواره در صراط مستقيم و مسير هدايت، باقي خواهد ماند.
مسلمانان در ماه رجب که زمان ابراز بندگي است، بايد با عمل به دستورات قرآن کريم و پيروي از اهل بيت«سلام‌الله‌عليهم» از زير پرچم و سلطۀ شيطان خارج شده، روح و قلب خود را به حاکميّت خداوند سبحان بسپارند تا از گزند سقوط و انحراف و فريب شياطين انسي و جنّي در امان باشند.
رغبت به خودسازي، رغبت به آدم شدن و رغبت به عبادت و رسيدن به مقام عبوديّت، در ماه رجب با کنار نهادن خوديّت و حرکت به سوي خدواند متعال حاصل مي‌شود.
ايشان در اين زمينه افزودند: فاصلۀ بين انسان و خداوند يک قدم بيش نيست و اگر کسي بتواند روي نفس امّاره پا بگذارد و يک قدم به سوي خداوند سبحان حرکت کند، در قدم دوّم به خداوند تعالي خواهد رسيد، به شرط آنکه توجّه، هوشياري و مراقبت لازم را داشته باشد.
حضرت آيت‌الله العظمي مظاهري در بخش پاياني بيانات خود با عنايت به نزديک شدن موعد انتخابات رياست جمهوري، اصل انتخابات در جمهوري اسلامي ايران را امري لازم و مفيد و مطلوب دانسته و با اشاره به اينکه در انتخابات، گريزي از تبليغات براي معرّفي نامزدها نيست، خاطرنشان ساختند: همان‌طور که بارها گفته شده، تبليغات انتخابات، اولاً بايد صادقانه و در حدّ متعارف باشد و ثانياً معرّفي يک نامزد نبايد با نفي ديگران و تخريب ديگر نامزدها همراه شود.
ايشان در اين زمينه تصريح کردند: انتخاباتي که با تبليغات مبالغه‌آميز و دروغ گفتن کانديداها يا حاميان آنان، ارائۀ وعده‌هاي غيرعملي، اسراف در تبليغات و استفاده از تشريفات و تجمّلات و به خصوص تخريب ديگر نامزدها و اهانت، تهمت و شايعه‌سازي، همراه باشد، نه تنها انتخابات اسلامي و موردپسند دين اسلام نيست، بلکه با تنزّه جمهوري اسلامي نيز سازگاري ندارد.
حضرت آيت‌الله العظمي مظاهري با يادآوري تقارن ايّام تبليغات انتخابات با ماه رجب، اظهار داشتند: مردم بايد آگاه باشند که غفلت نسبت به گناه و بي‌توجّهي نسبت به اهميّت و آثار سوء گناهان بزرگي همچون غيبت، تهمت، اهانت و شايعه در اين ايّام، موجب محروميّت آنان از برکات و آثار بي‌بديل ماه رجب مي‌شود و در اين ماه ارزشمند به جاي خودسازي و آدم‌سازي، محکوم به شيطان‌سازي و تبعيّت از شياطين انسي و جنّي مي‌شوند که عاقبتي به جز جهنّم و عذاب سخت قيامت نخواهد داشت.
ايشان در اين‌باره ضمن تأکيد بر اينکه حاميان نامزدها صرفاً حقّ تبليغ متعارف و تعريف صادقانه از کانديداي مورد نظر خود را دارند، به حرمت شرعي تخريب رقباي انتخاباتي اشاره کرده و افزودند: واي به حال افرادي که براي تأمين دنياي ديگران و براي به قدرت رساندن آنان، با گناهان بزرگي مثل تهمت، اهانت و تخريب شخصيّت رقبا، خود را جهنّمي مي‌کنند.
حضرت آيت‌الله العظمي مظاهري با اشاره به برخي آيات و روايات، گناه و معصيت را مانع بزرگي براي رسيدن به مقاصد و اهداف دنيوي و اخروي دانسته و اضافه کردند: علاوه بر آيات قرآن کريم، امام حسين«سلام‌الله‌عليه» در روايتي مي‌فرمايند: اگر کسي بخواهد از راه گناه به مقصود خود برسد، نه تنها در رسيدن به مطلوب موفق نمي‌شود، بلکه دوان دوان به سوي ضدّ آن پيش خواهد رفت.
ايشان تأکيد کردند: بر اساس روايت نوراني امام حسين«سلام‌الله‌عليه» که به تجربه نيز کراراً اثبات شده است، اگر کانديداهاي رياست جمهوري يا حاميان آنان، براي پيروزي در انتخابات، آلوده به گناه شوند و به خصوص اگر در تبليغات خود، راه مذموم دروغ، خيانت، تخريب شخصيّت، اهانت و تهمت به ديگران را در پيش گيرند، حتماً به هدف نهايي و نتيجۀ مطلوب خود نخواهند رسيد.
ايشان در اين زمينه ادامه دادند: اگرچه ممکن است برخي نامزدها با توسّل به گناه و معصيت، رأي بياورند و به ظاهر پيروز انتخابات شوند، امّا مهم آن است که گناه آنان، موجب بي‌برکتي کار آنان خواهد شد و از سمت و مسئوليتي که دارند نمي‌توانند نتيجه‌گيري و بهره‌گيري لازم را به خصوص جهت خدمت‌رساني به مردم داشته باشند و اين حقيقت، علاوه بر سوء عاقبت خودشان، براي جمهوري اسلامي و مردم نيز خسارات جبران‌ناپذيري به همراه خواهد داشت.
از همۀ نامزدها، از حاميان آنان و به خصوص از همۀ مردم تقاضا دارم در ماه رجب که ماه عبادت و خودسازي است، مراقب کردار و گفتار خود باشند و نسبت به گناهاني نظير غيبت، تهمت و اهانت، مواظبت کامل داشته باشند و اگر هم در اين شرايط حسّاس، گناهي از آنان سر زد، تقاضا دارم گناه خود را توجيه نکنند و جلوۀ ديني و مذهبي به گناه خود ندهند که اين خطاي بزرگ، آنان را در سراشيبي سقوط و انحراف مي‌اندازد که نجات از آن بسيار سخت است.
ايشان ادامه دادند: جرج جرداق مسيحي در کتاب خود راجع به شهادت اميرالمؤمنين«سلام‌الله‌عليه» مي‌نويسد: انسان به جايگاهي مي‌رسد که وليّ خدا را در خانۀ خدا، براي تقرّب به خدا مي‌کشد.
ايشان افزدودند: متأسّفانه در قضاياي سياسي بسيار مشاهده مي‌شود که افراد ناآگاه يا مغرض، براي رضاي خدا تهمت مي‌زنند، اهانت مي‌کنند، دروغ مي‌گويند و از غيبت ديگران نه‌تنها لذّت مي‌برند، بلکه آن را يک واجب شرعي مي‌شمارند و علي‌رغم اطلاع از عظمت گناه آبروريزي و تخريب شخصيّت ديگران، گناه خود را توجيه مي‌کنند و به عنوان از صحنه خارج کردن رقيب، به گناهان بزرگ خود، توجيه و جلوۀ ديني مي‌دهند. ولي بايد بدانند که سقوط آنان حتمي و سعادت و رستگاري آنان در حدّ محال است
گاهی برای ما چای می ریختند
خانم عاطفه اشراقی (نوه امام): برای فرزندانشان، خصوصاً فرزندان بزرگشان احترام خاصی قائل بودند و بسیار خوش و با متانت رفتار می کردند.
گاهی به بهانه ای، بدون آنکه چیزی بگویند به آشپزخانه می رفتند و برای ما چای می ریختند. البته ما از این رفتار امام احساس شرمندگی می کردیم.
**********************
پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلّم):
میان فرزندانتان در بخشیدن عدالت ورزید، همانگونه که دوست دارید آنان در
نیکی و ملاطفت میان شما عدالت ورزند.
مکارم الاخلاق/ ج1/ ص 473
محبت یک اندازه به همه
خانم فریده مصطفوی (دخترم امام): با همه افراد خانواده بسیار گرم و مهربان بودند و در عین اینکه به خاطر جذبه ای که داشتند همه ما حساب می بردیم ولی در همان حال خیلی با پدر گرم و مهربان و صمیمی بودیم.
امام همه اولادشان را به یک نظر نگاه می کردند و به همه به یک اندازه محبت داشتند، به طوری که بعد از گذشت سال ها ما نمی دانستیم که امام کدام فرزندشان را بیشتر دوست دارند.
*********************
پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلّم):
نشستن مرد در کنار خانواده اش، نزد خداوند متعال، دوست داشتنی تر از ا
اعتکاف در مسجد من است.
منتخب المیزان الحکمه/ ج1/ ص 461
مثل دو تا رفیق بودیم
خانم لیلی بروجردی (نوه امام): وقتی پهلوی آقا بودیم خیلی احساس راحتی می کردیم و خیلی رابطه خوبی داشتیم. حالت امام، پدربزرگ و همه چیز را می گذاشتیم کنار و مثل دو تا رفیق بودیم. جذبه به جای خود، دوستی هایمان، حرفهایی را که با ایشان می زدیم خیلی صمیمانه بود. نصیحت می کردند اما نه مثل بقیه پدربزرگ ها و بزرگترها. جوری نصیحت می کردند که احساس نمی کردیم. وقتی شب می رفتیم و روی آن فکر می کردیم، می فهمیدیم امام دارند راه را به ما نشان می دهند.
گناه تو بی نظمی است
خانم زهرا اشراقی (نوه امام): روزی از دانشگاه به خانه آمدم. مستقیم رفتم خدمت آقا. سر و وضع مرتبی نداشتیم. هم لباس هایم سیاه بود و هم کفش هایم خاکی.
امام همان طور که در حیاط قدم می زدند، اخمی کردند و از من پرسیدند: «چرا با این قیافه به دانشگاه می روی؟«
به شوخی گفتم: «در دانشگاه جمهوری اسلامی تان با وضعی بهتر از این نمی شود رفت«.
گفتند: تو دو گناه کردی. یکی اینکه ریاکار هستی و می خواهی بگویی که من آنقدر استطاعت مالی ندارم که یک جفت کفش بخرم، گناه دیگر تو بی نظمی است که خلاف شرع و قانون اسلامی است.«
گفتم: «اگر بخواهم با سر و و ضع مرتب تری به دانشگاه بروم شاید از من ایراد بگیرند.»
امام گفتند: «اگر خواستند ایراد بگیرند، بگو خمینی گفته باید مرتب به دانشگاه بروی
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″/>
http://anaj.ir/news/page
هر گروهی نسبت به شغل و هدفش صنفی دارد ما را هم، صنف روحانی می گویند ما با روح انسان کار داریم، یعنی بگوییم بدن برای هر قسمتش دکتر دارد، من دکتر روح هستم . موفقیت ما زمانی است که بتوانیم با روح مردم رابطه مستقیم برقرار کنیم، رابطه پیامبر با بلال به‌خاطر زیبایی و خوش صوتی نبود، تمام انبیاء و اولیاء با روح مردم ارتباط داشتند، اگر ما بخواهیم به اسلام و تشیع خدمت‌گزاری داشته باشیم باید همین گونه باشیم اگر ارتباط روحی با طرف مقابل بر قرار کنیم میتوانیم مزه نماز و ترک گناه را به او بچشانیم، گفت:«الکلام اذا خرج من القلب دخل فی القلب و اذا خرج من اللسان لا یتجاوز من الاذن، کلامی که از دل برآید، بر دل نشیند» اگر من مقید به نماز اول وقت باشم، وقتی به مردم بگویم اثر می کند . بعضی از دوستان میگویند در تبلیغ چه بگوییم، میگویم هرچه عاملی بگو، اگر اهل نماز شب هستی، بگو نماز شب فضیلت دارد، در مورد پیامبر اکرم(ص) آمده«لم یسبقه احد بالسلام»، کسی که ننگش می‌شود سلام کند نرود بالای منبر بگوید سلام فضیلت دارد.
بعضی افراد با اینکه خیلی هم زیبایی ندارند دل‌نشین هستند، این اثر نافله شب «استیکی دیگر از آثار نافله تأثیر بیان است می‌فرماید بِهِ نَافِلَةً لَّکَ عَسَى أَن یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَّحْمُودًامقام محمود، مقام بیان موثر است .
شغل دیگر غیر از طلبگی نان شما را زیاد نمی کنداگر می‌خواهید نان شما زیاد شود هر وقت وارد خانه شدید اگر کسی در خانه بود، بلند سلام کنید، سپس سوره اخلاص را بخوانید، و اگر وارد خانه شدید، کسی در خانه نبود به این صورت سلام کنید «السلام علینا و علی عباد الله الصالحین» بعد هم توحید را بخوانید این رزق را زیاد می کند
یک مقداری جنبه روحانیتمان را تقویت کنیم، مگر امام صادق نفرمود«من یقین دارم روزی من را کسی دیگر نمی‌خورد» پس چرا ما که تابع امام صادقیم این را قبول نکردیم، ما مدعی روحانیت هستیم، لباسمان هم داد میزند، اما متأسفانه حقیقت سخن امام صادق(ع) را لمس نکردیم.
وظیفه ما خواندن درس و مهیا شدن برای تبلیغ است.قبا را بلند گرفتند و نعلین پای ما طلبه‌ها کردند، یعنی این که طلبه باید صبور باشد چون در این لباس نمیشود با شتاب حرکت کرد.
خدا این کارخانه را خلق کرده و می‌داند نقصش کجاست، من تو را عزیز خلق کردم مایحتاج تو را قبل از تولد تو فراهم کردم، چرا سراغ خودم نمی‌آیی، تو را خلق کردم محبت تو را در دل دیگران انداختم حالا در خانه دیگری رفته و آبروی من را می‌بری، یک عمر است هرچه داری از من است، چرا در خانه دیگری گدایی می‌کنی.
آیه الله ناصری
