کرامات شیخ طوسی
به مناسبت سالروز درگذشت محمدبن حسن طوسي(شيخ طوسي)
موسس حوزه علميه هزار ساله نجف
یکی از کرامت هایی که برای شیخ طوسی نقل شده است: «در مقدمه کتاب «النهایه» شیخ آمده است: گروهی از بزرگان شیعه؛ مانند حمدانی قزوینی، عبدالجبار بن عبداللّه مقری رازی و حسن بن بابویه، در بغداد این کتاب را با مباحثه می کردند. در ضمن مباحثه هر کدام از آنها ایراداتی به ترتیب ابواب و فصول آن و همچنین اشکالات سندی و مانند آن به کتاب وارد می کردند و در غیاب شیخ به او معترض بودند. البته این جریان در زمانی اتفاق افتاد که شیخ طوسی به نجف مهاجرت کرده بود.
در نهایت همه علماء جمع شده، قرار بر این گذاشتند که به نجف اشرف مشرف شده و سه روز، روزه بگیرند و غسل کنند و شب جمعه در حرم حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بمانند و مشغول عبادت شوند، تا شاید از طرف حضرت علی (علیه السلام) مطلب برای همه روشن گردد.
پس دسته جمعی به نجف اشرف رفته و پس از سه روز روزه و عبادت، شب جمعه در حرم به علی (علیه السلام) متوسل شدند. اوآخر شب به خواب رفته و همگی آنها حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) را در خواب دیدند. آن حضرت به آنها فرموده بود: در فقه اهل بیت (علیهم السلام)، کتابی که سزاوار اعتماد و اقتداء و رجوع کردن به آن باشد؛ مانند کتاب النهایه تصنیف نشده؛ یعنی کتاب نهایه از تمام کتب فقهی شیعه معتبرتر است. علت آن هم این است که مصنف او با قصد خلوص برای خدا و بدون هیچ گونه غرض دیگری آن را نوشته است. پس آن کتاب، از هر جهت بی نیاز کننده شما از کتاب های دیگر است، در صحت آن شک نکنید و به آن عمل کنید.
آنها وقتی از خواب بیدار شدند، هر یک اظهار نمودند خوابی دیدهاند که دلیل بر صحت کتاب نهایه است، ولی قرار گذاشتند که هیچکدام خوابشان را نقل نکنند، بلکه روی کاغذی بنویسند و بعد تطبیق نمایند تا چگونگی خواب ها معلوم شود. وقتی همه آنچه را در خواب دیده بودند روی کاغذ نوشتند، دیدند خواب همه یکی بوده، حتی عبارت ها نیز با هم هیچ فرقی نداشته است؛ برای همین، همگی خوشحال به منزل شیخ طوسی آمدند که داستان را به شیخ خبر دهند. وقتی وارد منزل شدند، شیخ به محض این که آنها را دید، فرمود: حرف و گفته مرا درباره کتاب قبول نکردید، تا از حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) تعریف و مدح آن را شنیدید؟
طوسى، محمد بن حسن، النهایه فی مجرد الفقه و الفتاوى، ص ۱۱.
مسابقه (کیست مرا یاری کند)
*مسابقه **مسابقه*
کیست مرا یاری کند
ویژه حوزه های علمیه خواهران استان تهران
مهلت پاسخگویی به مسابقه تا 20 آذر میباشد و نحوه پاسخگویی از طریق ارسال به ایمیل واحد پژوهش pazhooheshhgh313@gmail.com
واحد پژوهش حوزه علمیه قاسم بن الحسن(علیهما السلام)
و من الله توفیق
پیروزی یا شكست؟
پیروزی یا شكست؟ (نگاهی به اشغال لانه جاسوسی آمریکا)
روز ۱۳ آبان ۱۳۵۸ جمعی از دانشجویان دانشگاه های تهران كه بعداً خود را دانشجویان پیرو خط امام نامیدند سفارت آمریكا در تهران را به اشغال خود درآوردند. بهانه عمده دانشجویان تصرف كننده سفارت، استقبال دولت آمریكا از شاه فراری ایران برای ورود به آمریكا بود و دولت آمریكا به این جهت مورد حمله قرار می گرفت كه به جای تلاش در استرداد شاه ایران برای محاكمه در داخل كشور، از هیچ كوششی به منظور حمایت از شاه فروگذار نكرده بود و این در افكار عمومی ایران دلیل موجهی برای اثبات كینه توزی و رویه خصمانه دولت آمریكا به حساب می آمد و البته خدشه ای به آن وارد نبود.
گرچه تصرف سفارت آمریكا در روزهای نخست، پدیده ای لحظه ای و موقتی به حساب می آمد و تصور می رفت كه حداكثر چند روزی به طول انجامد و به سان پدیده های مشابه یعنی اشغال سفارت كشورهای خارجی در دیگر نقاط جهان دیری نپاید اما علی رغم این خوشبینی اولیه ۴۴۴ روز به طول انجامید، به بحرانی منطقه ای و بین المللی تبدیل شد، بازتاب های آن روابط و مواضع كشورها را در قبال جمهوری اسلامی ایران و آمریكا به شدت تحت تأثیر قرار داد و بعد از سال ۱۳۵۸ تحولات مهمی را در منطقه باعث گردید.
همچنین این پدیده واكنش های مختلفی را در داخل كشور برانگیخت. به طور طبیعی افكار عمومی ملت ایران از اقدام دانشجویان پیرو خط امام حمایت می كرد. چون تصرف سفارت ماهیتی ضد امپریالیستی داشت و اراده دفاعی ملت ایران را به ابرقدرت غرب كه از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۸ حتی لحظه ای از دخالت پیدا و پنهان در امور داخلی ایران فروگذار نكرده بود، به خوبی نشان می داد.
دلایل دشمنی یهود با مقدسات اسلام
چکیده تحقیق : دلایل دشمنی یهود با مقدسات اسلام
این تحقیق با عنوان دلایل دشمنی یهود با مقدسات اسلام می باشد که به بررسی دلایل دشمنی یهود با مقدسات اسلام پرداخته است شایان به ذکر است که اسلام مانند دیگر ادیان الهی دارای مقدساتی است که این قدسیت را از حق تعالی دریافت می کنند قوم یهود در قرآن کریم دشمن ترین مردم نسبت به مسلمانان معرفی شده است و این قوم در طول تاریخ به دشمنی با اسلام و مقدسات آن پرداخته و همواره موجب آزار و اذیت مسلمانان شده اند.البته دشمنی یهود با مقدسات اسلام سابقه طولانی دارد که این دشمنی ها دارای دلایلی میباشد که آشنایی با دلایل این دشمنی ها باعث شناخت بهتر میشود تا بتوان در مقابل این دشمنی ها به خوبی مقابله کرد.البته در ابتدا به بررسی واژه یهود و همچنین به بیان تاریخچه یهودیان و اینکه قوم یهود منسوب به حضرت یعقوب علیه اسلام است پرداخته شده است.شایان به ذکر است که یکی از خصلت های این قوم خود برتر بینی آنان نسبت به دیگران است.قوم یهود در طول تاریخ دارای انحرافات زیادی بوده است که درمنابع مقدس مانندقرآن بدان اشاره شده که از جمله انحرافات آنها میتوان به کارشکنی های آنان و جنگ ها و نقض پیمان اشاره کرد البته انگیزه هایی برای این دشمن ها ذکر شده است.پس اگر کارشکنی های یهودیان را ریشه یابی کنیم علت اصلی آن به فراموشی آخرت برمی گردد گویا آنان حیات انسان را به همین زندگی دینوی خلاصه کرده اند.
همچنین می توان نژادپرستی یهودیان را دلیل اصلی این دشمنی ها ذکر کرد. روش اتخاذ شده در این تحقیق اسنادی می باشد که برای گرد آوری از روش کتابخانه ای استفاده شده است واین تحقیق یک کارتوصیفی - تاریخی است.
جهت مطالعه کامل این تحقیق به مدرسه حضرت قاسم بن الحسن(ع) مراجعه فرمایید.
دستیابی به الگوی رفتاری پیامبر
چکیده تحقیق : دستیابی به الگوی رفتاری پیامبر در مبارزه با مفاسد اجتماعی
قرآن و روایات عصر بعثت را عصر جاهلیت مطلق معرفی میکنند که مفاسد اجتماعی در آن عصر گسترده بود روش حضرت در این مبارزه (قبل از بعثت) زیر سؤال بردن بتپرستی و ایجاد شک در اعتقادات انحرافی بود. بعد از بعثت و در مرحلهای قبل از هجرت مبارزه پیامبر در دو مرحله مخفی و علنی آغاز شد که پیامبر با توجه به شرایط زمانی و مکانی ابتدا مبارزه خود را به صورت مخفی و سپس به صورت علنی آن هم با دعوت خویشان به اسلام آغاز کردند چرا که این مسئله زمینه ساز دعوت دیگران میشد. پیامبر در مکه با دو گروه سردمداران کفر و عموم مردم مواجه بودند که روش ایشان در برابر عموم حضور در میان ایشان، همراهی با محرومین و حسن خلق بود و در برابر سران فساد شیوه پیامبر براساس روشهای آنان انتخاب میشد لذا در مرحلهای که حضرت را تکذیب کردند شیوه پیامبر صبر جمیل بود و در برابر مجادله و مغالطه مشرکان بلاغ مبین را انتخاب میکردند و در برابر محاصره اقتصادی صبر پیشه میکردند و آخرین شیوه حضرت در مکه، هجرت به مدینه بود.
حضرت شهر یثرب را برای هجرت انتخاب کردند و مهمترین اقدامشان در این شهر تشکیل حکومت دینی بود چرا که تحقق ولایت سیاسی و قدرت حکومتی اصلاحات در همه زمینهها را ممکن میساخت دشمنان حاکمیت دینی بیشترین نقش را در تولید مفاسد داشتند از دیگر شیوههای مبارزاتی پیامبر اعزام سفیران هدایت به کشورهای اطراف حجاز و دعوت پادشاهان به آئین اسلام بود. از دیگر اقدامات مهم ایشان مبارزه با جهل بود. قرآن و روایات رفع اختلافهای جاهلی و ایجاد وحدت، همچنین تربیت انسان های شایسته را از دستاوردهای مهم پیامبر معرفی مینمایند.
نتیجه این تحقیق عبارت است از اینکه پیامبر اکرم«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» در مبارزه با مفاسد اجتماعی به موفقیت بزرگی دست یافتهاند که قرآن و روایات نیز مؤیّد این مطلب هستند.
جهت مطالعه کامل این تحقیق به مدرسه حضرت قاسم بن الحسن(ع) مراجعه فرمایید.
در كربلا، انديشه ها زندگى را به تپش می آورد
هنگامىكه به فضاى عاشورا باز مىگرديم، براى درس گرفتن آمده ايم. باز مى گرديم تا با آن زندگى كنيم و در مرحله اى باشيم كه عاشورا را تكميل كند؛ چون عاشوراى امام حسين(ع) قدم اول در راه طولانى اسلام بود و به پايان نمى رسد تا اينكه خداوند وارث زمين و آنچه بر روى آن است، گردد. او هميشه اين آيه ى شريفه را قرائت مى كرد:
(من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ينتظر و ما بدلوا تبديلا) (احزاب آيه ى 23).
در عاشورا، تنها مرحله ى امام حسين(ع) به پايان رسيد و او به لقاى پروردگار شتافت.
عهد با خدا
داستان همه ى قهرمانان عاشورا اين است كه حق را مى شناختند و بر سر پيمان با خدا ماندند. آنان اعتقاد داشتند عهدى ميان آنها و خداست. و انسانى كه با خدا پيمان بسته است ناگزير بايد به اين عهد وفا كند. و معناى وفاى به عهد اين است كه، در هر يك از مراحل زندگى، در هر آنچه انجام مىدهد و در هر راهى كه مىخواهد در آن گام نهد، بايد بنگرد و دقت كند كه آيا اين كار او با عهد الهى هماهنگ و منسجم است يا نه؟ و امروز، چگونه عهدى را درك كنيم كه خداوند در اين آيه بدان اشاره كرده است و امام حسين(ع) در هر مرحلهاى از مراحل شهادت كه اصحاب و اهلبيت او در آن قرار داشتند، اين آيه را مثال مىزد؟ عهد و پيمان الهى كدام است؟ عهد و پيمان خداوند، اسلام است و ايمان، معناى آن اين است كه ما مسلمان هستيم و با خداى خود عهدى داريم و بايد تمام زندگىمان را براى او و در راه او تسليم كنيم؛ تمام گامهاىمان را در راه او برداريم، و با تمام تهديدها و چالشها، خطرها و دشوارىها در راه خدا و براى خشنودى او، مقابله نماييم؛ اين همان عهد خداوندىست كه بايد تمام كارها و زندگى خود را وقف آن سازيم. نبايد براى ما، دستورى جز دستور خداوند و سخنى جز كلام او وجود داشته باشد. در همهى مراحل زندگى، هر روزى را كه صبح مىكنيم و به شام مىرسانيم، بايد بگوييم: همهى توانايىهايم و همهى زندگىام براى توست.