السلام علیک ایها النبا العظیم
علىّ بن ابراهيم رحمه اللَّه در تفسير از امام رضا (ع) نقل ميفرمايد كه نباء عظيم امير المؤمنين (ع) است كه فضيلت وى در همه كتب سماوى مذكور بود و بعضى در آن منكر شدند و جمعى قبول نمودند و برخى اختلاف كردند كه امام و وصىّ پيغمبر (ص) هست يا نه و طايفه در حقّش غلوّ نمودند، و بطرف افراط رفتند و برخى بغض ورزيده بجانب تفريط رفتند و مؤمنان يك دل و يك جهت حدّ وسط اختيار نمودهاند ولى مخالفان در حال اختلاف ماندند كه مؤيّد اين نظر روايت علقمه است كه او ميگويد من در حرب صفّين حاضر بودم ديدم كه از لشكر معاويه مبارزى بيرون آمد مسلّح و بر بالاى سلاح قرآنى حمايل كرده است اسب را جولان داده مبارز مىطلبيد علقمه خواست كه بر او بيرون رود امير المؤمنين (علیه السلام) فرمود: بجاى خود باش و به نفس نفيس مقابل وى آمد شنيد كه مبارز بجاى رجز اين آيه را ميخواند: عَمَّ يَتَساءَلُونَ، عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ، الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ، حضرت فرمود:
ا تعرف النَّبَإِ الْعَظِيمِ الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ.
يعنى آيا ميشناسى خبر بزرگ كه در آن اختلافكنندهاند؟ قال لا گفت: نه فرمود: كه
و اللَّه انا النّبأ العظيم الّذى اختلفتم لى و على ولايتى تنازعتم و عن ولايتى رجعتم اذا قبلتم و ببغيكم هلكتم و بسيفى بعدها عن الكفر نجوتم، و يوم الغدير علمتم، علمتم، علمتم، و يوم القيمة تعملوني ما عملتم.
يعنى خبر بزرگ كه اختلاف كرديد در باب من است و بر ولايت من تنازع ورزيديد و از ولايت رجوع نموديد وقتى كه قبول كرده بوديد و به ستم خودتان بود كه هلاك شديد، و بشمشير من بود كه از كفر نجات يافتيد و در روز غدير دانستيد، دانستيد، دانستيد، و خواهيد دانست روز قيامت مر آنچه بعمل آورديد، آنگه شمشير زد چنانچه يك دست او را با سرش انداخت و بازگشت
سوره مبارکه نبا ابتدا و انتهایش مزین به نام نامی امیر المومنین علیه السلام است .بعد از بیان نبا عظیم الهی خداوند متعال از قیامت و عذابهایش سخن می گوید ، سپس خداوند از زبان کسانی که گرفتار عذاب شده اند نقل می کند که می گویند :کاش من تراب (خاک )بودم : تاویل این آیه چیست ؟.
از رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله شنيدم فرمود: هنگامى كه قيامت برپا شود و كافر مشاهده كند كه خداوند براى شيعيان على عليه السّلام چه چيزهائى مهيا كرده است و چه پاداشها و كرامتهائى براى آنان مقرر نموده مىگويد كاش من هم از شيعيان على بودم و همين است كه خداوند فرمود: يَقُولُ الْكافِرُ يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً
عباية بن ربعى گويد: به عبد اللَّه بن عباس گفتم: چرا رسول خدا صلى اللَّه عليه و اله على عليه السّلام را به ابو تراب مكنى فرمودند، گفت براى اينكه او صاحب زمين مىباشد و در روى زمين بعد از رسول خدا حجت پروردگار است، بقاء و سكون زمين بخاطر او مىباشد
