مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

دوشنبه یازدهم ذی‌الحجّة سال دهم هجری قمری، 20 اسفند سال دهم هجری شمسی، یازدهم مارس سال 632 میلادی

روز یازدهم از ماه ذی‌الحجّه روز ستیز با شیطان است. پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله و یارانشان در پس اعمالی که دیروز در مِنا انجام داده‌اند، دیشب را در این وادی بیتوته کرده‌اند و اینک به رَمْیِ جَمَرات سه‌گانه، به نشانة نفرت از شیطان مشغول‌اند.

امیرمؤمنان مبارزه با شیطان را چه زیبا، به تمامی اهل ایمان می‌آموزد و به راستی تنها اوست که لیاقت اِمارت بر مؤمنان را دارد!

از 70 کشته قریش در بدر، او به تنهایی نیمی از بزرگان شرک را به خاک هلاکت می‌نشاند. در اُحد، یازده پرچم‌دارِ سپاه شیطان را به زانو در ‌می‌آورد. خندق یادآور ضربتی است که از عبادت إنس و جن تا روز قیامت برتر است. خیبر حکایت از مبارزة یک تنة آن شهسوار اسلام در برابر شیاطین یهود دارد؛ آنگاه که ضربت او کلاهخود و دستار سرِ پهلوانِ یهود “مَرْحَب” را تا به دندان دو نیم می‌کند و صدای آن ضربت تا دور دست شنیده می‌شود و نوید پیروزی را با خود به پیشگاه پیامبر صلی‌الله علیه و آله می‌رساند.

آنک… امیرالمؤمنین علیه السلام است که به جنگ می‌رود و پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله چنین خطابش می‌کند:

«یا علی، به پیش رو که جبرئیل از راست تو، میکائیل از جانبِ چپ تو، عزرائیل در جلویت و اسرافیل در پشت سرت قتال می‌کنند و نصرت الهی بالای سرِ توست و دعای من از پی، تو را همراهی می‌کند.»1

1. مدارک علمای شیعه: بحارالانوار/21/ص18 و برخی مدارک از اهل سنّت: مسند احمد/1/ص199، کنزالعمّال، ذخائر العقبی، مستدرک الصحیحین