مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

تنها 8 روز… به برترین عید اسلام باقی است

یک‌شنبه دهم ذی‌الحجّة سال دهم هجری قمری،19 اسفند سال دهم هجری شمسی، دهم مارس 632 میلادی

امروز روزی پرخاطره است. روزی که بوی بندگی خالص ابراهیم و اسماعیل علیهما السلام را با خود دارد. روزی که قرن‌ها پیش، پدر و پسری، سرافراز از امتحانی بزرگ، مدال افتخار به سینه آویختند و عید بزرگ اضحی و آیین ذبح قربانی، با ایثار آنان و هدیه بهشتی جبرئیل به یادگار ماند.

امروز پیامبر صلی‌الله علیه و آله و همراهانش در مِنا قربانی می‌کنند. پس از آن، پیامبر صلی‌الله علیه و آله پیروان خویش را مخاطب قرار داده می‌فرمایند: «چند صباحی بیش از عمر من باقی نمانده است. اگر در فردای روزگار نباشم، این برادرم علی است که  در مقابل گمراهان خواهد ایستاد.» سپس آنان را به امانت‌داری توصیه کرده می‌افزایند:

«من دو چیز گران‌بها در میان شما به امانت می‌گذارم که اگر به این دو چنگ زنید، هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم، یعنی اهل بیتم». این گفتار درخشان پیامبر خدا، به عنوان “حدیث ثقلین” جاودانه در تاریخ مسلمانان باقی ماند.1

در اوّلین روزهای هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله به مدینه، به امر آن حضرت مهاجران و انصار پیمان اخوّت و برادری با یکدیگر می‌بندند و رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله برای هر یک از کسانی که در مسجد النّبی حاضر شده‌اند، برادری معیّن می‌فرمایند. امیرالمؤمنین علیه السلام در آن میان تنها می‌ماند؛ برای او برادری تعیین نشده است. در این هنگام با دیدگانی اشک‌آلود به حضور پیامبر می‌رسد: «برای هر یک از یاران خویش برادری تعیین کردید، ولی میان من و کسی پیمان اخوّت برقرار نفرمودید!» در این لحظه پیامبر خدا کلامِ تاریخی خود را- که مبیّن مقام و موقعیّت آن سرور راستان است-  ایراد می‌فرمایند:

«أنتَ أخی فی الدُّنیا وَ الآخِرَه وَ الَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ ما أخَّرْتُکَ إلّا لِنَفسی.»2

«تو در این جهان و سرای دیگر برادر من هستی. به خدایی که مرا به حق برانگیخته است، من تو را، جز برای خود نگاه نداشتم.»

این مظلوم بزرگ تاریخ به زودی در مصیبتِ فراق برادر خواهد گریست… ای کاش مولا را تنها همین یک مصیبت می‌بود… او باید در فراق بانوی دو سرا نیز بگرید.

1. برخی مدارک از اهل سنّت: مستدرک الصحیحین/3/ص109، خصائص نسایی/ص21 (هر دو مدرک صریحاً اشاره دارد که حدیث فوق در غدیرخم نیز بیان شده است)

2. مدارک علمای شیعه: بحارالانوار/38/ص336 و برخی مدارک از اهل سنّت: مستدرک الصحیحین/3/ص14، ریاض