مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

آیت الله مجتهدی:

همیشه مقید به غسل توبه باشید، شاید بعد از آن غسل مردید.

غسل نشاط را هم نیت کنید که وقتی عبادت می کنید نشاط داشته باشید.

دیدید آدم گرسنه چه با نشاط غذا می خورد؟  

آدمی که خوابش می آید چه با نشاط می خوابد و لذت می برد؟

عبادت هم نشاط می خواهد. ما برای عبادت کسل هستیم،

لذا مقید باشید غسل نشاط انجام دهید.

يکي ازتفاوت‌‏هاي رهبران بزرگ با مديران معمولي نفوذ آنان بر قلب‌‏هاي پيروان خود است. رهبران بزرگ دستور نمي‌‏دهند اما پيروان کلام آنان را به منزله تکليفي براي عمل قلمداد مي‌‏کنند و ناخودآگاه در مسير اجراي آن از کوچکترين تلاشي، حتي نثار جان خود دريغ نمي‌‏کنند. بي‌‏شک يکي از دلايل اين نفوذ اعجاب‌‏آور، صداقت درگفتار و عمل رهبران بزرگ است و به قولي «آنچه از دل برآيد لاجرم بر دل نشيند».

امام خميني(ره) نيز از اين قاعده مستثني نبودند. يکي از نقدهاي اساسي بنيانگذار انقلاب به رژيم شاهنشاهي پهلوي، اشرافيت‌‏گرايي و کاخ نشيني اين خاندان درمقابل زندگي فقيرانه و کوخ نشيني عامه مردم بود.زندگي ساده و بي پيرايه امام خميني (ره) ودوري ايشان از قدرت طلبي وخودنمايي هاي معمول ، پيش از پيروزي انقلاب شعارمبارزه با اشرافيت‌‏گرايي خاندان پهلوي را براي مردم باورپذير کرد.اين مشي امام(ره) پس از پيروزي انقلاب نيز ادامه پيدا کرد.ذکرخاطراتي از زندگي بي پيرايه امام (ره) براي نسل امروز از يک سو باعث آشنايي اين نسل با يکي از تاثيرگذارترين افراد تاريخ جامعه ايران مي‌‏شود واز سويي سنگ محکي براي سنجش عملکرد سياستمداران و مسوولان امروز جامعه ايران است. خاطرات نقل شده برگرفته از کتاب برداشتهايي از سيره امام خميني به قلم غلامعلي رجايي است.

من ماشين نمي‏خواهم
خاطره‌‏اي از حجت‌‏الاسلام فرقاني
امام در نجف كه بودند يكي از ايرانيان ماشيني را از آلمان خاص ايشان خريده بود كه آقا با آن به حرم مشرف شوند و يا در ايام زيارتي به كربلا بروند. آقا مي‏فرمودند: «من ماشين نمي‏خواهم.» وقتي او اصرار مي‌‏كرد كه من اين ماشين را به اسم شما و براي شما از آلمان آورده‏ام، امام به او فرمودند: «اگر مال من است من آن را مي‏فروشم و پولش را به طلبه‏ها مي‏دهم‏» او هم مي‏گفت كه نه شرط ما اين است كه شما اين را نفروشيد. ما به او گفتيم آقا مي‏فروشد به هر حال امام آن را نپذيرفتند.

ادامه »

ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ” ﻋـﺎﺑـﺪ” ﺑﺎﺷﯽ،

” ﻋـَﺒﺪ” ﺑـﺎﺵ !

ﺷـﯿﻄﺎﻥ ﻫﻢ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﻪ شش هزار ﺳـﺎﻝ ﻋﺒـﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩ.

ﻋـﺎﺑـﺪ ﺷﺪ، ﺍﻣﺎ “ﻋـَﺒـﺪ ” ﻧـﺸﺪ …

ﺗــﺎ ﻋـَﺒـﺪ ﻧـﺸﻮﯼ، ﻋﺒﺎﺩﺗﺖ ﺳـﻮﺩﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻧـﺪﺍﺭﺩ؛

ﻋـَﺒﺪ ﺑﻮﺩﻥ ﯾﻌﻨﯽ:

ﺑﺒـﯿﻦ ﺧﺪﺍﯾﺖ ﭼﻪ ﻣﯽﺧـﻮﺍﻫﺪ، ﻧﻪ ﺩﻟﺖ …


علامه حسن زاده آملی

حاج آقای قرائتی :

تیر سه شعبه همین کارهایی است که ما در کوچه و خیابان انجام دهیم

همین بد حجابی ،

سه شعبه دارد !

یک شعبه اش این است که خودمان گناه می کنیم

یک شعبه این است که دیگران را به گناه انداختیم

یک شعبه قلب امام زمان است که ما نشانه گرفتیم

آيت‏اللَّه ميرزا علي اكبر فرزند موسي نوقاني در سال 1261ش (1300ق) در محله نوقان مشهد به دنيا آمد. وي پس از گذراندن تحصيلات مقدماتي، ادبيات را در محضر استاد ميرزا عبدالجواد اديب نيشابوري معروف به اديب نيشابوري اول و فقه و اصول را نزد شيخ حسنعلي تهراني و آيت‏اللَّه سيد عباس شاهرودي فرا گرفت. آيت‏اللَّه نوقاني در 26 سالگي براي تكميل تحصيلات خود رهسپار حوزه علميه نجف اشرف گرديد و از محضر استادان بزرگي چون آخوند ملامحمد كاظم خراساني، سيد محمدكاظم يزدي و شيخ الشريعه اصفهاني استفاده نمود. وي پس از رحلت آخوند خراساني، از عالم بزرگ ميرزا عبداللَّه مازندراني و آيت‏اللَّه ميرزا محمدتقي شيرازي به دريافت اجازه اجتهاد نائل آمد و به مدارج بالاي علمي دست يافت. آيت‏اللَّه نوقاني در سال 1291ش به مشهد مقدس بازگشت و به تدريس و انجام امور ديني پرداخت. وي از جانب آيت‏اللَّه حاج آقاحسين طباطبايي قمي، عهده‏دار توليت مدرسه نواب، از مدارس مهم مشهد گرديد. او داراي ذوق شعري نيز بود و در شعر، به “فقير” تخلص مي‏نمود. ايشان همچنين در خطوط نسخ و نستعليق، تبحر داشت. كتبي از قبيل تعليقاتي بر شرح نهج البلاغه و سه مقاله نوقاني و دو مقاله نوقاني در اصول عقايد و ردّ عقايد ماديون، از آثار ايشان است. آيت‏اللَّه نوقاني سرانجام در 28 بهمن 1329ش (10 جمادي‏الاول 1370ق) در 68 سالگي درگذشت و در حرم رضوي(ع) به خاك سپرده شد.

منبع: http://rasekhoon.net

سوال : نخستين مراحل تهذيب و تزكيه نفس چيست ؟

استاد علامه حسن زاده آملی:

براى طهارت باطن ، نخست بايد دوام طهارت ظاهرى را حفظ كرد و طهارت بدن را مراعات نمود، اعضاء و جوارح ظاهرى بايد كنترل شود. زبان آفت بدى است ، انسان بايد سعى كند چانه اش را با عقل بگرداند! همانطور كه دهان گاه مجراى غذاى آلوده به معده است همين دهان و زبان ، مجراى غذاى آلوده به جان نيز هست . بايد اين نهال وجود را كه رو به رشد و كمال است ، مواظبت كرد، از همنشين بد پرهيز نمود. اين دقت هاى ظاهرى كم كم باطن را هم طاهر مى كند. انسان اگر كمى در اين نظام دقت كند، مى بيند كه در اين دار هستى ، هيچ چيز غلط نمى كند.
حتى حيوانات هم در كار و وظيفه خود خيانت نمى كنند.
اينها درس است براى ما! از آن طرف هم داريم كه (( من جاهد فينا لنهدينهم سبلنا )) بايد در اين امور دقت كرد تا كم كم طهارت باطن هم پيدا شود…

منبع: http://alame-hasanzade.blogfa.com