قطره بارانم
قطره بارانم
من یکی هستم ولی یک از هزارانم
در پی پیوستن به جمع یارانم
قطره بارانم
فکر همراهی با سیل خروشانم
فکر تشنگی گلها در گلستانم
قطره بارانم
می توانم چشمه های خشک را از نو بجوشانم
می توانم سرزمینی خشک را از نوبرویانم
از نوبرویانم از گل بپوشانم
کوچکم امادست دریا را همیشه پشت سر دارم
من به صبح روشن فردا امیدوارم
قطره بارانم از تبار نورس امیدوارانم
عاشق هر ذره ای از خاک ایرانم
اتحاد و همبستگی
پیروزی انقلاب شكوهمند اسلامی ایران عوامل زیادی داشت، سخن گفتن پیرامون همه آنها مجالی دیگر میطلبد. ما در این جا فقط به یكی از مهمترین آنها اشاره میكنیم. و آن اتحاد و همبستگی همه اقشار ملت برای انجام مقصد الهی و مقدس انقلاب؛ یعنی، از بین بردن طاغوت و تشكیل حكومت اسلامی برای تحقق حق و عدالت در جامعه بود.
هیچ كس تردید ندارد كه اتحاد و همدلی معجزه میآفریند و بزرگترین موانع راه ترقی و پیشرفت را از سر راه بر میدارد. و قویترین دشمنان را نابود میسازد.
مورچگان را چو بود اتحاد شیر ژیان را بدرانند پوست
خداوند متعال میفرماید: «و اعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا»؛ (1) «به ریسمان الهی چنگ بزنید و هرگز از یكدیگر جدا نشوید و تفرقه نداشته باشید.»
«و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ریحكم» ؛ (2) «اختلاف و كشمكش نكنید كه سست میشوید و دولتتان از بین میرود.»
امیرالمؤمنین علیه السلام میفرماید: «و الزموا السواد الاعظم فان ید الله مع الجماعة و ایاكم و الفرقة! فان الشاذ من الناس للشیطان كما ان الشاذ من الغنم للذئب…؛ (3) همگام با توده عظیم مردم (كه پیرو سلطان عادل) هستند، باشید، زیرا دست (عنایت و كمك) خداوند با جماعت است و از جدائی و مخالفت بر حذر باشید. زیرا جدا شدن از جماعت (حق) طعمه شیطان شدن است چنانكه گوسفندی كه از گله جدا شود، خوراك گرگ خواهد شد.»
و این اتحاد وقتی ثمربخش است كه با همدلی همراه باشد.
19 بهمن، روز نیروی هوایی
نیروهای مسلمان، متعهد و انقلابی ارتش در 19 بهمن سال 1357 به رغم آنكه یک سازماندهی ریشه دار آنان را به رژیم وابسته پهلوی، متصل كرده بود، در عمل ثابت كردند كه بخشی از مردم هستند و شجاعانه به جبهه وسیع و میلیونی انقلاب اسلامی پیوستند.
خبر به همین سادگی و كوتاهی بود كه به همراه تصویری از این رخداد مهم در مطبوعات به چاپ رسید. در نوزدهم بهمن ماه 1357 صدها تن از دلیرمردان نیروی هوایی كه باور به ارزشهای اسلامی و خواسته های به حق مردم داشتند و این امر در ضمیرشان ریشه داشت، در نمایشی حماسی با موج توفنده مردم بپاخاسته ایران هم آوا شدند و با حضور در اقامتگاه امام خمینی (ره) كاروانسالار انقلاب اسلامی، دیدار و با ایشان بیعت كردند.
قسمتی از بیانات امام (ره) در جمع گروهی از پرسنل نیروی هوایی:
درود بر شما که قدر نعمت خدا را دانستید و به دامن قرآن پیوستید. درود بر شما که ترک کردید حکومت طاغوت را و به حکومتالله پیوستید… باید این نهضت را حفظ کنید تا ان شاء الله آخر نقطه و نهایت که قیام یک حکومت عدل انسانی اسلامی به جای یک حکومت طاغوتی است.
واقعه بیعت پرسنل نیروی هوایی ازسوی تحلیل گران و ناظران جریانات سیاسی بین المللی، اقدامی تاریخی و نقطه عطفی در تاریخ مبارزاتی و انقلابی مردم و نیز حیات ارتش ایران تلقی شد.
ای میله های سرد تحکّم خدا حافظ ...
جمعیت فوج فوج خودش را به فرودگاه میرساند.
ایران دریایی شده بود خروشان که میخواست در اقیانوس قلب تو حل شود.
چشمها آسمان را نگاه میکرد،
همچون منجمّی که میخواهد مهمترین ستاره را پس از سالها دوباره رصد کند.
ایران قلبی شده بود که هر لحظه در انتظار این واقعه سرنوشتساز میتپید.
خیابانها با دسته گلهای مردم تزئین شده بود…
زمین از شور این دیدار در پوست خود نمیگنجید.
آسمان آنقدر پاک نفس میکشید که گویی آزادترین لحظه را به خود میبیند.
زمان، دوران ستم را به عقب و عقبتر میراند تا به آخرین دقایق خود برساند.
عقربهها هم انگار طاقت حتی یک دقیقه را نداشتند.
همه چیز و همه کس میخواست زودتر خود را به لحظه موعود برساند.
به آن لحظات باشکوه، به آن لحظات به یاد ماندنی،
لحظه دیدار یک پیر با مریدانش،
لحظه پیوستن دریا به اقیانوس، لحظه رهایی پرندگان، لحظه شکستن زنجیرها،
لحظه به پایان رسیدن سالهای دوری و غربت.
آری، تو آمدی با آن نگاه نافذت، با همان ابهت همیشگیات و با آن کلام شیوایت.
ای روح بلند، خدا را در تمام زندگیات دیدیم و پاکی را در تمام وجودت یافتیم.
ای سراسر پاکی؛ ای سراسر ایمان!
نمیدانم آن لحظهای که آرام در آسمان خدا پرواز میکردی،
چه نیرویی ترس را در نظرت هیچ شمرد؟
و چه قدرتی تو را همچون پرندهای سبکبال به آشیانه رساند؟
آن روز فوج فوج مردم مرواریدهای اشکشان را تقدیم تو میکردند،
و تنها حضور تو، پاسخ این همه اشتیاق بود.
آرام و مهربان از پلّههای هواپیما پایین آمدی؛
قدم در بوستانی میگذاشتی که باغبان گلهایش خودت بودی.
آری! اینها همان «یاران در گهوارهاند»
که امروز با پای برهنه سر از پا نمیشناسند.
اینها همان جوانانی هستند که «امید و آینده این کشورند».
ای میلههای سرد تحکّم خدا حافظ …
منبع: http://www.sobheshaft.ir
سیزدهم بهمن 1357
از بامداد و اولین ساعات آزادی عبور و مرور، هزاران هزار زن و مرد به سوی مدرسه علوی رفتند تا رهبر از تبعید برگشته و پیروز خود را ملاقات كنند. آنها مشتاقانه منتظر لحظه ای بودند كه او را ایستاده پشت پنجرهای ببینند كه برایشان دست تكان میداد. و دیوار كوچه پشت مجلس، پر بود از جمله ها و پلاكاردهایی نظیر «زیارت قبول» و «بایك بار زیارت امام این توفیق را به دیگران هم بدهید».
حیاط مدرسه هر دم از جمعیت پر و خالی می شد و این موج ، لحظه ای از حركت باز نمی ایستاد. در حالی كه همه چشم و گوش به مدرسه علوی داشتند، بختیار هنوز هم سرگرم مصاحبههایش بود.
او دربارهی تشكیل دولت موقت توسط امام گفت: «اگر او می خواهد چنین دولتی در شهر مقدس قم تشكیل دهد اجازه خواهم داد. این جذاب خواهد بود ما واتیكان كوچك خود را خواهیم داشت، اما به طور جدی میگویم به آیت الله خمینی(ره) اجازه تشكیل یك دولت واقعی را نخواهم داد. او نیز ایراد میداند.»
تظاهرات و درگیری همچنان در شهرهای كشور ادامه داشت. شهرهای سمنان و تربت جام در این روز عزادار شهیدان خود بودند.
منبع: www.roshd.ir
دوازدهم بهمن 1357
از نخستین ساعات بامداد، مردم به سوی مسیر اعلام شده توسط كمیتهی استقبال حركت كردند. شب پیش، هزارن نفر بدون اعتنا به حكومت نظامی، در اطراف میدان آزادی و بهشتزهرا(س) خوابیده بودند تا از نزدیكترین محل بتوانند رهبر انقلاب را پس از سالها تبعید ببینند. هزاران جوان مسئول برقراری نظم جمعیت بودند و خط سفید وسط خیابانهای شسته شده و بی غبار، تا كیلومترها پوشیده از گلهای رنگین بود.
كمیته اعتصابات، به كاركنان اعتصابی رادیو و تلویزیون اجازه داده بود تا برای ضبط مراسم استقبال امام به سركار خود باز گردند. آنها در مقابل چشم حیرت زده نظامیانی كه از چند ماه پیش آنجا را در اشغال خود داشتند با پشتكاری قوی، كاری را كه هفتهها وقت می گرفت، در عرض چند ساعت انجام دادند. تمام مسیر زیر پوشش فرستندههایی قرار گرفت كه گزارش مستقیم ورود امام را از طریق ماهواره به تمام جهان مخابره میكرد.
در آن سوی جهان، امام(س) با تذكر خطراتی كه ممكن بود ایشان را تهدید كند؛ سعی در منصرف كردن صدها نفری داشتند كه داوطلب بودند، در این پرواز رهبرشان را همراهی كنند، در فرودگاه پاریس امام(س) كه در میان خبرنگاران محاصره شده بودند، از مهمان نوازی و تفاهم فرانسویان و اجازهی آزادی بیانی كه به ایشان داده شده بود و نیز از اهالی دهكدهی نوفللوشاتو تشكر كردند. سپس، در ساعت 9 و 27 دقيقه صبح، هواپیمای ایرفرانس در حالی كه سه هواپیمای جنگی فانتوم آن را از ابتدای مرز هوایی كشور همراهی می كردند، وارد ایران شد.