مدرسه علمیه حضرت قاسم بن الحسن(ع) تهران

شهید مهدي واعظي آشتياني: با نام خدا، آن كه زنده است و سپاهيانش را ياري مي‌كند و آن كه جان را به امانت به همه داده و با تشكر از او كه مرا امانتداري صديق قرار داده كه در لحظه‌اي كه امانت خود را طلب كرد با روي باز تقديمش كردم و با سلام به شما كه چنين مقرر شده بود تا در اين دوروزدنيا مزاحمي براي شما باشم و مسئوليت پرورش و تربيت مرا بر گردن شما نهادند. امروز سوّم محرم است و عمليات نزديك. و ما هم آماده‌ي بستن بار سفري درازيم. ولي افسوس كه دستمان خالي است و با كوله‌باري از افسوس از آنچه كه مي‌توانستيم باشم و نبودم راهي اين راه مي‌شوم و تنها چيزي كه اميدوار به آن هستم فضل و كرم بي نهايت خداست كه دلم را گرم مي‌كند. پدر و مادر عزيزم، طبيعي است كه از دوري من ناراحت خواهيد شد، ولي اين را كه من در اين ماه كنار سرورم بروم را به فال نيك بگيريد و بدانيد كه اينجا من راضي هستم ولي بدانيد كه من راحتم و هميشه از خدا مي‌خواستم كه با اين بارتهي كه من دارم شهادتم را در زمان و موقعيتي قرار دهد كه شفيعم مولايم باشد والا هرگز روي رستگاري را نخواهم ديد. و براي اينكه پسرتان به آرزويش رسيد خوشحال باشيد. و ما هر چه بكشيم كم كشيده‌ايم و بدانيد هر چه بيشتر سختي بكشيم پاكتر خواهيم شد و راحت‌تر جان خواهيم داد و به ديار خوبان خواهيم رفت. و از جانب من خيالتان راحت باشد و بدانيد اين راه را همه بايد بروند و بزودي همه را ملاقات خواهم كرد.

خواهر و برادرم، اميدوارم كه بتوانيد صبر كنيد و ائمه و مصيبتهاي آنان را از ياد نبريد، زياد به فكر مرگ باشيد و آنها را فراموش نكنيد و راه شهيدان را ادامه بدهيد و با ياد خدا در دل و ذكر خدا بر لب بر دشمنان اسلام بتازيد كه خدا يار شماست و در نهايت هم در كنار حق تعالي خواهيد بود.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی فرهنگ ایثار و شهادت http://www.navideshahed.com